A contaminación, o cambio climático, as dragaxes nos portos ou a proliferación de prácticas prohibidas como as depuradoras ilegais en garaxes ou cazar polbos con lejía formaron a tormenta perfecta para unha caída drástica da produción, particularmente severa nas rías de Arousa e Ferrol. Produtores e confrarías advirten dunha inacción administrativa.
“Fai oito anos sacaba mil quilos de ameixa babosa do banco das Pías; onte apenas oito”. Isabel Maroño é a patroa maior da Confraría de Ferrol. “Si antes daba para vivir 300 familias, agora non dá nin para 20. Isto non ocorrera xamais”, recalca.
Hai anos que resoan nos fondos mariños os sinais de alarma. Mariscadores e biólogos viñan advertindo que a produción marisqueira ía en caída libre, particularmente nas rías máis fértiles, as de Arousa e Ferrol, cunhas condicións excepcionais como viveiros naturais de bivalvos e crustáceos. Estas voces organizáronse en plataformas, chamaron ás portas da Xunta e urxiron medidas que nunca se adoptaron. E así chegamos a xuño do 2022: a seca de marisco nas rías galegas queda patente nos rexistros históricos da Consellería do Mar. Ría de Arousa, ano 2000: 800 toneladas de ameixa babosa. En 2021, 158.000 quilos. Ocorre o mesmo coa ameixa loura, a fina, a vieira ou o reló; a caída é xeneralizada. Particularmente grave é o caso do berberecho, cun descenso do 77%. Isto implica que pase de bivalvo de segunda a bocadito de luxo, coa súa conseguinte subida de prezo.
Representantes do tres concellos reuníronse hai uns días en Valdoviño
Comparten a iniciativa Emprendepesca, en prol de negocios ligados ao mar, en especial os centrados na transformación
Os veciños de Cedeira, Valdoviño e Cariño con interese por emprender nos sectores pesqueiro e marisqueiro poden beneficiarse da iniciativa Emprendepesca, un proxecto compartido polo tres concellos, que busca «dar visibilidade a aquelas oportunidades emprendedoras que diversifican ou sector do mar facéndoo máis competitivo e innovador». O Concello de Cedeira encabeza este aposta «polo xurdimento de novos negocios ou liñas de negocio relacionadas cos sectores pesqueiro e marisqueiro, como sucede noutros territorios dá costa galega, onde ven crecer social e economicamente vos seus pobos a través de novas ideas». Perseguen a diversificación da actividade no tres municipios implicados.
Representantes do tres concellos reuníronse hai uns días en Valdoviño para abordar as actividades que se están executando este ano. A posta en marcha da páxina emprendepesca.gal é unha das actuacións levadas a cabo. Nesta web pódese obter información sobre o proxecto, ademais de consultar ou solicitar axuda dos técnicos, «a disposición dás persoas interesadas para ofrecerlles asesoramento», recalcan os encargados da xestión do programa de valorización da pesca sostible e para o impulso do emprendemento. A transformación é o campo de actividade prioritario, pero non o único. Tamén hai exemplos de «boas prácticas de emprendemento» vinculados aos sectores de hostalería e hospedaxe, e outras experiencias vinculadas co mar.
Emprendepesca proporciona axuda para a posta en marcha dunha iniciativa innovadora, «traballando ou plan de empresa, ou plan de viabilidade, a forma xurídica a elixir e vos trámites legais e administrativos a cubrir, entre outras áreas». Tamén traballa na detección de oportunidades de negocio e informa acerca de posibles vías de financiamento para sacar adiante un proxecto. Entre as ideas de éxito figura, por exemplo, Peixes e Mariscos Nero, unha marca de patés artesanais impulsada por un mozo mariñeiro da ría de Muros e Noia.
O Fondo Europeo e Marítimo da Pesca (FEMP) financia esta iniciativa conxunta de Cedeira, Valdoviño e Cariño, aprobada na primeira fase das axudas dos Grupos de Acción Local Participativa, no exercicio de 2021. Emprendepesca conta coa colaboración das confrarías de pescadores de Cedeira e Cariño, a asociación de mariscadoras desta última localidade e os colectivos de percebeiros de Cariño e Meirás (Valdoviño).
A mercadoría foi capturada ademais con «cacharros» ilegais
xentes do Servizo de Gardacostas de Galicia comisaron na Guarda 166 quilos de polbo que foran capturados con «cacharros», dispositivos prohibidos en Galicia. Estes aparellos ilegais ou furtivos son, con todo, demasiado coñecidos na costa galega e ata aparecen flotando nas praias.
Boa proba é que Gardacostas atopou os polbos atrapados en 1.950 deses «cacharros», localizados en augas exteriores, á altura da Guarda, durante un dos controis habituais contra o furtivismo.
A Consellería do Mar lembra ademais que o consumo de marisco extraído ou comercializado de maneira ilegal, pode supor un risco para a saúde, ao non pasar ningún tipo de control. Por iso pide ao consumidor que non compre produto fóra das vías legais de comercialización.
A veda de polbo está en vigor desde o 20 de maio e finalizará ao cinco da madrugada do luns, polo que a súa captura está expresamente prohibida durante este tempo, coa finalidade de axustar a xestión pesqueira ao seu ciclo de vida e así protexer a súa reprodución, á vez que se contribúe a unha explotación máis sostible.
Pesca recoñécelle á Xunta a competencia exclusiva sobre o marisqueo
Non se acabará, polo menos mentres non o decida a Xunta, o de deixar as nasas do polbo caladas no mar durante toda a semana. Cando o próximo 4 de xullo reiníciese a campaña do octópodo en Galicia, as ao redor de 1.200 embarcacións con permiso para capturalo non deberán retiralas e transportalas a porto dous días de cada sete. Queda resolto un enredo que xurdiu porque o proxecto Real Decreto polo que se Regula a Pesca en Caladoiros Nacionais prohibe esas artes menores para capturar peces, pero regula os únicos que permite, os do marisqueo, e ao mesmo tempo exclúeos porque a súa xestión compete ás autonomías.
Suscitou dúbidas, e mesmo alegacións de expertos, porque un apartado do decreto di: «Os aparellos e artes de pesca de volante, rasco e artes menores do caladoiro Cantábrico e Noroeste deberán retirarse do seu calamento e transportarse a porto durante o período mínimo de descanso semanal de 48 horas».
Ese proxecto lexislativo, xa enviado polo Ministerio de Agricultura, Pesca e Alimentación para que o ditamine o Consello de Estado, prohibe «a utilización de nasas dirixidas á captura de peces». Con todo, regula as únicas que autoriza, as do marisqueo, coas que en Galicia se capturan polbo (un molusco cefalópodo), nécora, centola, lubrigante ou cangrexo real.
A lea que levou a interpretar que impediría calalas continuamente explícase porque Pesca establece que as artes menores de trampa non poden permanecer toda a semana no mar. Veta as nasas de captura de peces e, por tanto, non cabería que regulase as outras porque lle competen ás autonomías. Aínda así, faio; iso si, precisando que do seu regulamento de artes de trampa quedan «exceptuados os destinados selectiva e exclusivamente á captura de marisco».
Dende o ministerio sinalan que o real decreto «ten que lerse en base ás competencias atribuídas á Administración Xeral do Estado», remitindo á disposición final sexta, onde di que se dita «ao amparo do artigo 149.1.19ª da Constitución, que atribúe ao Estado a competencia exclusiva en materia de pesca marítima». Omite un matiz determinantes porque lle corresponde nas augas exteriores (delimitadas por unha liña imaxinaria trazada entre os saíntes da costa), pero non nas interiores (as que quedan por dentro), exclusivas da Xunta.
A directora xeral de Desenvolvemento Pesqueiro sinala que é un ataque aos 9.000 profesionais aos que afectan as regras de explotación
A directora xeral de Desenvolvemento Pesqueiro, Susana Rodríguez, reprochou ao Goberno central a súa insistencia en atacar ao sector marisqueiro galego ao recorrer a sentenza do Tribunal Superior de Xustiza de Galicia (TSXG) que ditaminou que Galicia non tiña que pedir permiso a Costas para aprobar o plan de explotación dos bancos posto que é unha competencia exclusiva da Administración autonómica.
En resposta a unha pregunta exposta polo grupo popular na Comisión de Pesca do Parlamento de Galicia, Rodríguez apuntou que a actitude do Estado é «totalmente arbitraria e inxustificada», que contradi un sistema de aprobación de plans marisqueiros que «leva funcionando perfectamente dende hai máis de 30 anos». Porque non foi ata o ano pasado que a Administración meteu baza e esixiu que solicitase informe preceptivo. Como Galicia fixo caso omiso dese requirimento, Transición Ecolóxica foi aos tribunais. E o Superior de Galicia (TSXG) referendou «punto por punto» as teses da Administración galega, que sostiña que non tiña que pedir permiso para ordenar o seu marisqueo, posto que o plan de explotación só dita normas, non outorga concesións.
Rodríguez lembrou, así mesmo, que unha eventual derrogación do plan xeral deixaría un baleiro legal «na xestión e explotación dous recursos marisqueiros», dado que decaerían as regras que «garanten unha actividade ordenada, sustentable e respectuosa co medio ambiente». En definitiva, un ataque aos preto de 9.000 profesionais que se rexen por ese plan xeral de explotación marisqueira.
A 9 euros o quilo pagouse en lonxa un marisco que se veda case cinco meses; desde o sábado entre A Guarda e Estaca de Bares e desde o seguinte, no litoral cantábrico galego
Durante o case cinco meses que Galicia lle concede á súa centola para que críe e reprodúzase, seguramente moitos botarán de menos un crustáceo que para algúns é o rei dos mariscos porque reúne sabores e texturas de varios deles. Sete de cada dez centolas frescas véndense nos meses de novembro e decembro, pero poden atoparse nos mercados ata o de agora. Este venres, 24 de xuño, descargaranse os últimos capturados na costa atlántica galega, desde A Guarda a Estaca de Bares, mentres de aí a Ribadeo, no litoral cantábrico galego, aínda será posible ata o venres seguinte, 1 de xullo. Acaba a mellor campaña da última década nas lonxas galegas, onde desde outono se venderon máis de 686.000 quilos, a unha media de 9 euros o quilo, sen taxas nin impostos, xerando máis de seis millóns de euros.
Ao «particular comportamento reprodutivo» e ás cambiantes condicións ambientais do medio mariño atribúe a Consellería do Mar as fluctuaciones anuais nas capturas de centola (Simpática brachydactyla) e boi de mar (Cancer pagurus), este moito máis escaso en Galicia. Eses dous crustáceos migran para aparearse en augas máis profundas e regresan para poñer as huevas. Setembro e outubro son os meses preferidos polas e as centolas para xuntarse e reproducirse, volvendo en decembro e xaneiro á costa. Os científicos tamén saben que as femias fan dúas postas ao ano, unha entre febreiro e xuño e outra en setembro. Coa de primavera máis da cuarta parte delas están ovadas, mentres na de outono redúcese ao 10 %. Comprobado que deixando de capturalo cando hai máis femias pode axudar a aumentar a biomasa reprodutora e a regular a pesqueira, Mar, tras consultar ás confrarías, védao cinco meses e, ademais, marca topes de capturas diarias con gallo de modular a oferta cando se reinicie a campaña e evitar caídas de prezos.
Dende a desembocadura do río Miño ata o meridiano que pasa polo cabo de Estaca de Bares non se poderá capturar centola desde este 25 de xuño ata o 6 de novembro. Porque as condicións son diferentes no litoral cantábrico galego, de Bares á desembocadura do río Eo a veda empezará o 2 de xullo e a pesqueira reabrirase o 27 de novembro. Para toda Galicia, Mar marca un tope de 35 quilos por barco e día, máis outros 35 por cada tripulante enrolado. Unha parte importante das capturas proceden dos barcos que faenan con miños, seguidos de trasmallos, nasas e raeiras. Quen o pescan con nasas deberán retiralas do mar.
A máis produtiva
Cando se actualicen os datos oficiais sobre as vendas de centola que as lonxas envían á Plataforma Tecnolóxica dá Pesca, seguramente as capturas en Galicia roldarán os 700.000 quilos. Por descargas e por ingresos, foi a mellor do últimos dez anos e, aínda que o prezo medio ha subido respecto da anterior, os 9 euros por quilo quedan por baixo de tempadas nas que escaseaba máis, como na do 2016/17, cando se pagou en primeira venda a máis de 13 euros de media.
A do 2020/21 cerrouse con 650.000 quilos, 5,7 millóns de ingresos e unha cotización media de 8,8 euros o quilo. Na anterior rozáronse os 400.000 quilos e os 4,5 millóns de euros, cun prezo de 11. Case medio millón de quilos, máis de 4,5 de euros e unha media de 9,3 en de o 2018/19. Durante a que a precedeu, descargáronse 550.000 quilos, que xeraron 4,7 millóns, a 8,7 de media. O teito por quilo en primeira venda márcano os 13,2 euros do 2016/17, cando se venderon 270.000 quilos que deixaron 3,6 millóns de euros.
Desde a campaña do 2015/16 ata a do 2012/13, as descargas foron, en números redondos, de 333.000, 237.000, 192.000 e 346.000 quilos. E a facturación, de 3,5, 2,8, 2,2, e 2,8 millóns de euros, respectivamente, cunhas cotizacións medias de 10,7, 12,5, 12 e 8,6 euros por quilo.
O boi de mar
Abunda moito menos outro crustáceo, o boi de mar, cuxas vendas nesta campaña roldan os 21.000 quilos, a unha media de 8,5 euros o quilo, co cal reportaron ao redor de 175.000 euros. Cun ciclo migratorio menos coñecido, pero segundo mar moi semellante ao da centola, o boi de mar captúrase a máis profundidade e con artes que se dirixen a outros crustáceos ou multiespecíficas. Aínda queda tempo para degustalo fresco. Mar aplícalle en toda Galicia o mesmo período de veda, do o 3 de setembro ao 6 novembro.
A Policía achou as probas nunha cámara requisada na depuradora ilegal
Cando o subinspector Fernando Molina chegou a Galicia e formou o equipo da Policía Autonómica especializado nun delito recentemente estreado no código penal —o de furtivismo—, xa escoitara falar da pesca de polbo con lixivia. Pero non tiña nin probas nin constancia de que se practicase en augas da comunidade. Ata que estalou a operación Salitre, na que dúas persoas foron detidas por presuntos delitos contra a frota e a fauna, falsidade documental e de defraudación do fluído eléctrico, outras once figuran como investigadas e ata 40 foron identificadas nalgún momento dos dous meses que durou a investigación. E as probas, practicamente, caeron na man. Revisando unha cámara de gravación submarina que os axentes comisaron no interior da depuradora ilegal que uno dos detidos montara nun baixo alugado no municipio de Narón.
Ao revisar as imaxes, os axentes do Erpol (Equipo de Resposta Rápida Policial) comprobaron como un dos detidos, equipado con elementos de mergullo autónomo, vertía dunha botella amarela de lixivia un líquido esbrancuxado —perfectamente apreciable nas imaxes— que provocaba a saída inmediata do polbo da súa gruta, unha fuxida que o mergullador aproveitaba para cobrarse a peza mentres unha segunda persoa —tamén detida— gravaba o proceso. Foi a carambola final nunha investigación que requiriu meses e moitas horas de vixilancia por parte dos axentes do Erpol e de Gardacostas de Galicia. Arrincou cando en outubro pasado, a unidade de mergullo do equipo, nun operativo rutineiro cos gardacostas, atopou nun pantalán 800 quilos de recoiro. Un indicio claro de que había importante actividade furtiva, que se confirmou cando abriu a campaña marisqueira, na que as capturas non eran boiantes —a teor das inspeccións que facían ambos os corpos— e, con todo, había poxas en lonxa de cantidades importantes. De ostra e doutras especies.
Por mor desas incongruencias, comezaron as roldas de vixilancia. Os axentes foron testemuñas de como varios investigados extraían con equipos de submarinismo marisco e outras especies pesqueiras. Despois comprobarían que polo menos un deles dispoñía de permiso de explotación ( pérmex) legal para faenar en zonas de libre marisqueo e que o resto se aproveitaban desa circunstancia para branquear as capturas e comercializalas a través da lonxa de Ferrol.
Ruídos estraños
Foi nunha desas xornadas de observación que os policías oíron ruídos estraños na zona cara á que instantes antes dirixíronse os sospeitosos. E foi entón como deron coa depuradora clandestina que montaran o detido por furtivismo e o seu axudante, tamén arrestado polo mesmo.
Nese baixo, situado nun edificio de tres plantas, o inquilino instalara varias piscinas nas que depuraba as capturas ilícitas ou as gardaba á espera de poder colocalas tanto polos leitos legais como polos irregulares. Ilegal tamén era a montaxe da planta, alimentada por un circuíto pechado de auga de mar. E tamén a subministración eléctrica, pois o xefe da trama, responsable da depuradora, enganchara a luz do baixo á do contador do resto dos veciños.
Cando os axentes rexistraron a instalación comisáronse 50 quilos de centola e zamburiñas, así como oito equipos de mergullo autónomo —completos, neoprenos, botellas, respiradores e escarpíns incluídos—, catro raños e numerosas redes. As dilixencias da operación Salitre foron entregadas no xulgado de instrución número 1 de Ferrol.
Solicita estender a rebaixa de 20 céntimos por litro de gasoil, aplicala aos barcos españois que enchen no exterior e retirarlla aos estranxeiros que só veñen a España a aproveitala
Tocado na liña de flotación porque o gasoil dobrou o seu prezo nos últimos meses e porque a inflación dispara os seus custos de explotación, o sector pesqueiro advirte que periga a subministración de peixe. Se non recibe xa todo o apoio público anunciado dous meses atrás e, ademais, se non se incrementa, alerta de que o goteo de amarres iniciado no Mediterráneo estenderase. #Ante a disxuntiva de traballar a perdas ou de cumprir co seu compromiso de provedores esenciais de alimentos, desde a Cooperativa de Armadores de Vigo ( ARVI) confirman que na frota española de altura e gran altura, xa en «unha situación límite, valoran potenciais cesamentos de actividade a curto prazo»
Incluída a rebaixa de 20 céntimos por litro, o gasoil pesqueiro rolda o euro ou o supera en distintos portos españois. Excede nun 40 % «o límite de rendibilidade, calculado en 60 céntimos por litro». Mentres a Federación Nacional de Confrarías de Pescadores tenta abaratalo negociando con distribuidoras subministración colectiva, o ministro de Pesca Luís Planas admite que a frota pasa apuros e di estar a buscar cos depósitos e as patronal medidas para mitigalos.
Desde ARVI, en nome dos pescadores de baixura, altura e gran altura, urxen «medidas específicas e urxentes que eviten a rotura da cadea de subministracións». Periga o abastecemento de peixe porque «a curto e medio prazo» persistirá a inflación nos carburantes e no resto de custos de explotación.
Admite que o prezo do combustible está a poñer en serios apuros ás empresas pesqueiras e suxire que as axudas ao sector continuarán máis aló do 1 de xullo
Si para un sector os custos enerxéticos son especialmente significativos ese é o pesqueiro». O ministro de Pesca, Luís Planas, admitiu onte que a dentellada que o prezo do combustible, en máximos históricos, está a provocar nas empresas pesqueiras require unha intervención para arrefriar ese custo de explotación. e asegurou que está en contacto coa patronal Cepesca e as confrarías españolas para «ver que medidas articular a este respecto», dixo en declaracións aos medios en Cádiz.
«Para saír a faenar hai que encher o depósito, e aínda que non é un custo unitario, porque depende do tipo de barco e do tipo de pesca, é en todo caso moi alto», recoñeceu Planas. Leste aproveitou para referirse ao 12 cume da Organización Mundial de Comercio (OMC) e a negociación que se está levando a cabo para erradicar os subsidios nocivos na pesca: «Algúns países propoñían eliminar os incentivos ao gasoil profesional e España conseguiu que a Unión Europea defenda que para que defenda que nun contexto como o actual non se poden suprimir esas bonificacións».
O ministro de Pesca lembrou que o Goberno lanzou un paquete de axudas de 18,8 millóns de euros para compensar ao sector por ese gasto adicional, a maiores dos 20 céntimos de desconto no chafariz e explicou que a área económica do Executivo está a preparar a prolongación das medidas para urxentes para facer fronte ás consecuencias da guerra de Ucraína. «Nestes momentos estamos a discutir como se vai a apoiar aos particulares e aos sectores agrícola e pesqueiro». Está previsto que esas novas medidas entren en vigor a partir do 1 de xullo.
En primeira fila, Demetrio Salgueiro (alcalde de Xove), Francisco Barea (presidente Autoridade Portuaria de Ferrol-San Cibrao), Rosa Quintana (conselleira de Mar), Javier Arias (delegado da Xunta en Lugo) e Alfonso Villares (alcalde de Cervo), na presentación do radar do faro de Roncadoira (Xove) JM ALVEZ
Cun radio de acción de 41 quilómetros, contribúe á mellorar a seguridade da navegación no norte de Galicia
Cun alcance óptimo de entre 37 e 41 quilómetros, a estación de radar do faro Roncadoira (Xove) marca un antes e un despois na seguridade marítima na Mariña e Ortegal. Promovida pola Autoridade Portuaria de Ferrol-San Cibrao para monitorizar os buques que naveguen baixo a súa responsabilidade, ao estar conectada co Centro de Coordinación de Salvamento da Coruña contribúe a velar tamén polos pescadores e navegantes recreativos.
Máis de 355.000 euros do fondo de compensación de Portos do Estado foron investidos nun sistema que procesa e funde datos de cartas electrónicas, de geolocalizadores de barcos ( AIS), de estacións meteorolóxicas, do radar e da cámara de alta resolución coa que está equipado. Toda esa información compártea con «varias estacións», coordinándose. Ademais de detectar, seguir e identificar de forma «precisa obxectos pequenos e de alta velocidade», grava e almacena os datos «para a elaboración de informes», de ser necesario.
Así resumiron as prestacións do radar no faro de 1986 onde foi instalado. Ao acto, celebrado este martes, asistiron Rosa Quintana, conselleira de Mar; Francisco Barea, presidente da Autoridade Portuaria de Ferrol-San Cibrao; Javier Arias, delegado da Xunta en Lugo; Demetrio Salgueiro, alcaldes de Xove; e Alfonso Villares, rexedor de Cervo.
«Brinda imaxe real»
O seu principal labor será controlar o tráfico do porto de San Cibrao, explotado en exclusiva por Alcoa, así como dos fondeadoiros que usan os buques que operan neses peiraos: San Román, no Vicedo, preto da bocana da ría de Viveiro, e Vos Farallóns, fronte a San Cibrao.
Dende a Consellería do Mar completan esas explicacións sinalando que ou radar «brinda imaxe real do tráfico nestas augas, ou que facilita a coordinación e control do tráfico portuario que realiza Salvamento Marítimo do Estado».
A conselleira Quintana destaca «ou labor dá Autoridade Portuaria de Ferrol-San Cibrao non control do tráfico marítimo e non incremento dá seguridade na navegación». E Barea, presidente desa entidade, pon o radar como « exemplo do compromiso» co porto e A Mariña.
Pesca tramita un decreto que impediría deixalas no mar toda a semana a case 1.200 pesqueiros galegos
<<Non podo crer que tamén métanse con esa competencia dá Xunta!», exclamou José Antonio Pérez, presidente da Federación Galega de Confrarías de Pescadores. «Estaremos atentos para evitar unha situación que suporía unha nova invasión de competencias dá comunidade», advirten desde a Consellería do Mar. Refírense á regulación das nasas e, en concreto, ás normas do Ministerio de Agricultura, Pesca e Alimentación que obrigarían a uns 1.188 pesqueiros galegos a retiralas do mar dous días cada semana. Agora, exercendo as atribucións exclusivas en marisqueo e acuicultura que lle confiren a lexislación autonómica e nacional, Mar permite deixalas caladas en boa parte da costa galega durante toda a campaña do polbo, máis de dez meses ao ano, pero sen cebo durante as fins de semana.
Desde Pesca, ministerio que preside Luís Planas, non contestaron ás consultas da Voz sobre as novas regras, introducidas no seu proxecto de real decreto polo que se regula a pesca en caladoiros nacionais. Tras expoñelo a consulta pública e incorporar algunhas alegacións e suxerencias, enviouno ao Consello de Estado para que ditamine se se axusta ao ordenamento xurídico.
O ministerio ordena a pesca en augas exteriores, as situadas por fóra dunha liña imaxinaria trazada entre os saíntes da costa; por dentro, nas interiores, compételle á Xunta, igual que o marisqueo e a acuicultura en augas exteriores, recalcan expertos como Pablo Fernández Asensio, quen desempeñou diferentes cargos en Mar ata a súa recente xubilación.
As confrarías revólvense
Pesca prohibe expresamente «a utilización de nasas dirixidas á captura de peixes», co cal recoñece que regulamenta as únicas autorizadas, as do marisqueo, empregadas en Galicia para capturar polbo (un molusco cefalópodo) e crustáceos como nécora, centola, lubrigante ou cangrexo real. Considerándoas artes menores, en Galicia e o Cantábrico o Goberno establece que nas augas exteriores «deberán retirarse da súa calamento e transportarse a porto durante o período mínimo de descanso semanal de 48 horas».
Planas non cre «discriminatorio» privar a uns 300 buques españois da rebaixa de 20 céntimos por litro de gasoil
Consultando as súas contas bancarias, os donos de pesqueiros de bandeira española poden comprobar se o Ministerio de Agricultura, Pesca e Alimentación ingresoulles as axudas directas en «compensación polo incremento de custos produtivos provocados polo aumento do prezo da electricidade e os combustibles, derivado da situación creada pola invasión de Ucraína». Dependendo da tonelaxe bruta de cada embarcación, oscilan entre 1.550 e 35.000 euros. Luís Planas, ministro de Pesca, acaba de anunciar no Congreso que o Estado comezou ha abonar esas subvencións a fondo perdido.
En resposta a preguntas que o deputado do PNV Joseba Andoni Agirretxea formuloulle á ministra de Facenda, María Jesús Montero, Planas considera que «non é unha medida discriminatoria» privar á frota nacional a de altura e de gran altura, uns 300 buques, da rebaixa de 20 céntimos por litro de gasoil. Descóntanselle a barcos de calquera bandeira que enchan en portos españois, incluídos os rusos, pero non aos españois que, por proximidade aos caladoiros onde operan, enchen os seus tanques noutros países a través de distribuidoras españolas.
«Este Goberno é sensible á situación que atravesa o sector pesqueiro e no marco das medidas que se adoptarán nun futuro vai examinar se se pode tomar algunha medida extraordinaria máis, pero en ningún caso pódese atribuír ao Goberno un menosprezo a esta actividade que é fundamental para o país», dixo Planas, tal e como recolle Europa Press. Ademais de expoñer a situación «tan complicada» que atravesa a frota internacional española, Agirretxea lamentou que non lle respondese Montero: «Sabemos que non é vostede —por Planas— quen decidiu esta medida, senón a ministra de Facenda, pero parece que non lle apetece dar explicacións a esta exclusión que non é xusta para a frota».
Parte dos 18,18 millóns
Sobre as axudas directas pola guerra, desde Pesca sinalan nun comunicado que «beneficiarán a unhas 7.600 empresas, das que 126 refírense a buques que faenan fóra do caladoiro nacional e que van percibir 2,5 millóns de euros». O ministerio consignou 18,18 millóns, co beneplácito da Comisión Europea, para mitigar a escalada da inflación na frota nacional, estimando que alcanzarían a uns 8.200 barcos. Ata o de agora publicou unha listaxe nominal dos que «están ao corrente dos seus ao corrente das súas obrigacións tributarias e coa Seguridade Social, que non son debedores por resolución de procedencia de reintegro, que non están inhabilitados por sentenza firme para obter subvencións e que non están suxeitos a sancións adoptadas pola Unión Europea». Son ao redor de 6.500, a cuxos donos lles ingresará 12,51 millóns de euros. Publicamente nada transcendeu sobre os 1.150 que debían acreditar o seu dereito a esas subvencións.
Les agradeceríamos cualquier información referente al velero AVEL DOUAR
Nombre: AVEL DOUAR Distintivo de llamada: FI5031 tipo: Velero Eslora: 11M Bandera: FR Número MMSI: 227352910 Color del casco: BLANCO Comunicaciones: VHF Personas a bordo: Mr ROSTON Rolland -dueño- última posición conocida: 44°34’38″N – 006°44’33″W Plan de viaje: de BREST a GALICIA
BUENOS DÍAS,
INFORMAMOS QUE EL VELERO DEL ASUNTO HA SIDO LOCALIZADO EN PERFECTAS CONDICIONES Y SE ENCUENTRA NAVEGANDO CON NORMALIDAD DESTINO FRANCIA. SALUDOS CORDIALES
Se adjunta a continuación información relativa a SIN NOTICIAS del velero de bandera francesa AVEL DOUAR/FI5031.
Nombre: AVEL DOUAR Distintivo de llamada: FI5031 tipo: Velero Eslora: 11M Bandera: FR Número MMSI: 227352910 Color del casco: BLANCO Comunicaciones: VHF Personas a bordo: Mr ROSTON Rolland -dueño- última posición conocida: 44°34’38″N – 006°44’33″W Plan de viaje: de BREST a GALICIA
Contacto a bordo: 06-22-77-33-81
MRCC GRIS NESS facilita datos de la embarcación y solicita cualquier noticia al respecto.
Se solicita se pongan en contacto con este Centro de Coordinación de Salvamento de Finisterre si disponen de cualquier tipo de información.
A Coruña A conselleira do Mar, Rosa Quintana, acompañada polo delegado territorial dá Xunta na Coruña, Gonzalo Trenor, participa nun debate de institucións públicas moderado polo director xeral de Relacións Exteriores e coa UE, Jesús Gamallo, sobre a aplicación dá política pesqueira común. Ou evento enmárcase nas xornadas Que futuro queremos para ou sector pesqueiro dá UE? Balance dá aplicación e propostas de futuro para a política pesqueira común desde as rexións costeiras dá UE?, organizadas pola Xunta en colaboración coa Conferencia de Rexións Periféricas e Marítimas ( CRPM). 07/06/2022 Foto: Moncho Fuentes / AGN A Coruña
A comunidade lembra que a propia Comisión Europea recoñece o bo estado das pesqueiras nas que faena a frota galega e a concienciación do sector pesqueiro na conservación dos distintos recursos
A titular de Mar incide na importancia de romper con varios anos de rebaixa nas cotas de pesca que dificultaron o labor dos pescadores xunto a outros factores como a pandemia pola covid-19, o encarecemento da enerxía ou a guerra en Ucraína
Rosa Quintana destaca o esforzo que están a facer os buques galegos para fornecer alimentos de calidade á cidadanía a pesar da subida de prezo dos combustibles, que complica a súa rendibilidade
A conselleira do Mar, Rosa Quintana, participou hoxe por videoconferencia no Consello Consultivo de Política Pesqueira para Asuntos Comunitarios no que se realizou un debate previo ao próximo Consello de Ministros de Pesca da UE, onde se abordará a comunicación da Comisión Europea en relación coas orientacións para a fixación das posibilidades de pesca para 2023. Nel a titular de Mar defendeu a necesidade de que o próximo exercicio increméntense as posibilidades de pesca das principais especies que captura a frota galega en augas comunitarias despois de varios anos de recortes.
A representante da Xunta lembrou que a propia Comisión Europea recoñece os avances rexistrados no estado das poboacións de peixes en augas comunitarias, especialmente no Atlántico Nordés -as augas nas que faena a frota galega-, onde a maioría das especies atópanse en niveis de rendemento máximo sostible ( RMS), é dicir, o nivel óptimo de capturas que permite manter a actividade a futuro sen danar o recurso.
Por iso, a titular de Mar defendeu a necesidade de reverter a situación e poñer fin a varios anos de recortes nas posibilidades de pesca, o que complicou a actividade do sector pois coincidiu con outras cuestións como a pandemia pola covid-19, o encarecemento da enerxía e das materias primas ou a guerra en Ucraína.
Rosa Quintana incidiu en que ata o comisario europeo de Medio Ambiente, Océanos e Pesca, VirjinijusSinkevicius, recoñece a boa evolución dos stocks e a concienciación do sector pesqueiro na conservación das especies, polo que asegurou que é o momento de, tal como recolle a Política Pesqueira Común (PPC), ter en conta os aspectos socioeconómicos e non unicamente os ambientais na xestión das pesqueiras. Neste sentido, a representante da Xunta destacou o importante esforzo que está a facer a frota pesqueira para manter a actividade para pesar do encarecemento dos combustibles -o que complica a súa rendibilidade- e fornecer alimentos de calidade á cidadanía como xa fixo durante a alerta sanitaria polo coronavirus. O incremento das posibilidades de pesca, indicou, contribuiría a facilitar o labor do sector tras varios anos con importantes atrancos polo descenso de cotas e polo incidente doutros factores alleos á actividade pesqueira.
Na mesma liña, Rosa Quintana pediu que as institucións comunitarias actúen con celeridade para habilitar apoios adicionais ao sector ao amparo dos recursos non empregados do Fondo Europeo Marítimo e de Pesca (FEMP), unha cuestión que Bruxelas xa aprobou pero que agora está pendente do visto e prace da Eurocámara e do Consello Europeo.
Situación da PPC
O Consello Consultivo de Política Pesqueira para Asuntos Comunitarios tamén serviu para analizar a situación da Política Pesqueira Común, sobre a que a conselleira expuxo a transcendencia de introducir melloras para atender adecuadamente as necesidades e a realidade do sector pesqueiro galego e español. Neste sentido, Galicia xa conta co ditame do Consello Galego de Pesca que recolle a súa estratexia para a análise do funcionamento da PPC e posibles vías para afrontar os retos futuros da actividade pesqueira a nivel europeo e global.
Quintana e Planas coinciden en que é preciso poñer o acento nas cuestións socioeconómicas agora que as ambientais están resoltas no Atlántico nororiental
A mesma Comisión Europea recoñéceo na súa comunicación ao Parlamento e ao Consello para explicar o estado dos stocks pesqueiros da UE e esbozar as orientacións para fixar as cotas do ano que vén: que practicamente todas as poboacións de peces do Atlántico nororiental, onde pesca a frota galega, explótanse ao nivel do rendemento máximo sostible ( RMS). Por iso non ten sentido xa seguir recortando cotas de pesca, opina a conselleira de Mar, Rosa Quintana. Máxime cando a frota leva anos de sacrificios. Primeiro, para adaptarse aos recursos dispoñibles, despois facendo fronte ao reto de garantir o abastecemento alimentario en plena pandemia e agora facendo equilibrios para facer rendible a actividade extractiva co prezo do combustible e outros custos de explotación disparados.
Quintana, que onte participou por videoconferencia no Consello Consultivo de Política Pesqueira para Asuntos Comunitarios, trasladou a « necesidade de reverter a situación e poñer fin a varios anos de recortes nas posibilidades de pesca». Chegou a hora, di, de aumentar as posibilidades de pesca «dás principais especies que captura a frega galega en augas comunitarias».
A conselleira de Mar incidiu en que mesmo o mesmo comisario europeo de Medio Ambiente, Océanos e Pesca, Virginijus Sinkevicius, recoñeceu a boa evolución dos stocks e a maior sensibilidade do sector pesqueiro cara á necesidade de conservar as especies. Así as cousas, a responsable de Mar cre que « é ou momento de, tal como recolle a política pesqueira común (PPC), ter en conta vos aspectos socioeconómicos e non unicamente vos medioambientais na xestión dás pesqueiras».
Ese aumento das cotas contribuiría, en opinión da conselleira, «a facilitar ou labor do sector tras varios anos con importantes atrancos polo descenso de cotas e pola incidencia doutros factores alleos á actividade pesqueira», como puido ser o covid e a carestía dos combustibles.
Axudas adicionais
Por outra banda, Rosa Quintana pediu no consello consultivo que as institucións comunitarias actúen con celeridade «para habilitar apoios adicionais ao sector ao abeiro dous recursos non empregados do Fondo Europeo Marítimo e de Pesca (FEMP)». É esta unha decisión xa adoptada pola Comisión Europea pero que está pendente de recibir o visto e prace do Parlamento Europeo e do Consello.
Trata nun cume que se celebra na Coruña de unir ás rexións marítimas nunha demanda común
Galicia ten meridianamente claro que política pesqueira quere para o próximos dez anos. Unha na que os mozos queiran tomar a substitución dos actuais pescadores, que garanta que non haxa competencia desleal, que faga máis fácil capaz de sortear os escollos que pon diante o cambio climático e que permita desenvolver unha actividade rendible conservando a biodiversidade. Esa é a folla de roteiro que plasmou no seu ditame o Consello Galego de Pesca e co que agora a comunidade trata de convencer ás demais rexións pesqueiras europeas para « fixar unha proposta conxunta, social e de futuro» para a próxima política común de pesca ( PCP).
Ese é un dos obxectivos do cume que onte arrincou na Coruña e que hoxe continúa no Palacio de Congresos e Exposicións (Palexco) herculino: «Emitir unha soa voz que sexa escoitada en Bruxelas #ante a toma de decisións que van resultar vitais para ou desenvolvemento dá actividade marítimo- pesqueira do próximo decenio», resumiu a conselleira de Mar, Rosa Quintana.
Na reunión, organizada pola Xunta e a Conferencia de Rexións Periféricas e Marítimas ( CRPM), os asistentes lamentaron o pouco orgullosa que a UE sente das súas dúas políticas comúns: a de pesca e a de agricultura, á vez que subliñaron a necesidade de que os xestores comunitarios achéguense ao sector.
Mar permíteo, pero unha nova norma estatal obrigaría a retiralas dous días
Unha liña imaxinaria trazada entre os saíntes da costa galega separa as augas interiores das exteriores. Á Xunta compételle en exclusiva a xestión da pesca, o marisqueo e a acuicultura nas primeiras e o Goberno central regula as segundas.
Despois de expoñelo ao público e incluír, ou non, as alegacións e suxerencias recibidas, a Secretaría Xeral de Pesca acaba de enviar ao Consello de Estado o real decreto polo que se regula a pesca en caladoiros nacionais. Esta norma, que refunde e actualiza outros sete decretos, introduce novidades como, por exemplo, a que impedirá deixar caladas no mar nasas de polbo e outras artes pesqueiras.
Polo volume que ocupan as nasas de polbo nos barcos de baixura, recollelas e trasladalas a porto en gran parte do litoral de Galicia entraña riscos para as embarcacións e os tripulantes, sobre todo cando hai mal tempo.
Desde finais do século pasado sucedéronse os tiras e afrouxas entre a Consellería do Mar e os naseiros, con mobilizacións incluídas. Desde hai anos exímeos da obrigación de sacalas do caladoiro.
Previr accidentes
Mantén a medida no plan do polbo que comezará a aplicarse o 4 de xullo, cando concluirán as seis semanas que lle concede Galicia ao seu famoso cefalópodo para criar e reproducirse, e en principio continuará en vigor ata a próxima primavera. Previr, no posible, accidentes marítimos explica esa norma autonómica en augas exteriores. Podería chocar co decreto de Pesca, se o Goberno e as Cortes apróbano tal cal foi elaborado. Literalmente, di: «Os aparellos e artes de pesca de volante, rasco e artes menores —entre as que se inclúe a nasa— do caladoiro Cantábrico e Noroeste deberán retirarse do seu calamento e transportarse a porto durante o período mínimo de descanso semanal de 48 horas». Obrigatorio, en Galicia rexe a fin de semana, pero aínda así en case toda a costa é posible deixar as nasas de polbo poden no mar toda a campaña.
Afecta a case 1.200 barcos
Datos de Mar, publicados na plataforma PescadeGalicia, indican que actualmente hai 1.188 pesqueiros galegos que poden capturar polbo con nasas. Só deben retiralas a diario entre cabo Silleiro e Corrubedo, exceptuando se están a máis de 20 metros de fondo entre Silleiro e Con dá Aguieira, así como as largadas no cara oeste da illa de Ons. A partir de outubro tampouco teñen que recollelas de Con dá Aguieira a cabo Corrubedo. Con todo, Pesca abre portas que permiten conservar esa particularidade da pesqueira do polbo en Galicia. Primeiro, porque recoñece que algunhas normas para determinadas pesqueiras locais «estímase necesario mantelas, xa que se continúan dando as circunstancias para as que foron aprobadas».
Por outra, ao estar regulada por un plan específico e se os calados continuos das nasas considéranse «usos e costumes tradicionais», se reserva a posibilidade de autorizalos na disposición adicional de pesqueiras locais excepcionais, interpretan fontes do sector. Sería, di o ministerio, a pedimento da Xunta #ante a Dirección Xeral de Pesca Sostible, tras oír ao sector e «previo informe do Instituto Español de Oceanografía». O novo decreto consolida en todos os caladoiros nacionais o máximo de cinco xornadas semanais de pesca, cun descanso mínimo de 48 horas consecutivas, excluíndo aos boniteros que faenan con cacea ou curricán e aos de cebo vivo.
María Maceiras entrou na lista dos cen novos talentos da fundación Basque Culinary Center
Non fai moito que María Maceiras (Muros, 2000) dedícase á pesca, pero si o suficiente para ser consciente da necesidade de preservar os recursos do mar para garantir o futuro dun sector que é estratéxico na zona. Por iso ela, non só propúxose devolver á auga os exemplares que non dean a talla ou se atopen en época de desova, senón que decidiu gravar as súas pequenas fazañas e difundilas a través das redes sociais para animar a outros mariñeiros a que a imiten. Conseguiu o recoñecemento da súa contorna e un premio, entrar na lista dos cen novos talentos da fundación Basque Culinary Center.
María Maceiras entrou no mundo da pesca animada pola súa parella, que necesitaba axuda no seu barco. Aínda que ao principio compaxinou o mar coa atención a persoas en situación de dependencia, ramo no que se formou, acabou por decantarse polo vaivén das ondas: « Despois dun tempo sen pescar, cando volvín subir ao barco emocioneime tanto que ata entráronme gañas de chorar».
A caída produtiva ha permitido a Portugal superar os datos das lonxas
O baixón produtivo rexistrado nas rías galegas e o crecemento, lento pero seguro, do marisqueo en Portugal debuxaron un escenario impensable fai tan só uns anos: o liderado de Galicia no mercado nacional de bivalvos está en xaque. De feito, segundo os datos de importacións de ameixas, berberechos e navallas, vivas, frescas ou refrixeradas, recollidos pola Axencia Tributaria, o ano pasado entraron en España 6,5 millóns de quilos deses bivalvos procedentes do veciño luso, fronte aos 6,4 millóns comercializados a través das lonxas galegas. Non é a primeira vez que o marisco de Portugal logra mellores cifras de posicionamento no mercado español que o galego: xa no 2020, un ano atípico marcado nas nosas costas polo parón causado polo covid-19, as cantidades de marisco consignadas por Aduanas reflicten case un empate entre as importacións procedentes de Portugal, e tamén as de Italia, e a produción de ameixas, berberechos e navallas comercializada nas lonxas galegas: 6,3 millóns de quilos de produto luso, 6,2 do italiano e seis do galego.
A armadora confirmou que toda a dotación do pesqueiro está a salvo. O buque foise a pique catro horas despois de dar a alarma, afectado por un incendio
O Piedras, un barco de bandeira inglesa pero con base en Marín afundiuse esta tarde en augas de Gran Sol, segundo confirmou testemuñas do naufraxio, que tamén informaron de que os once membros da tripulación atópanse a salvo.
A embarcación marinense sufriu unha vía de auga que forzou ao traslado dos tripulantes por razóns de seguridade e que se atopan no Armavén 1, outro barco galego que estaba a faenar na zona. «Todos están ben, que é o importante», sinala a armadora.
O xerente da asociación de armadores de Marín, Juan Carlos Martín, explicou que o barco acababa de descargar peixe no porto de Castletown e, de feito, esa mercadoría poxarase hoxe en Vigo, onde chegou por vía terrestre en carga frigorífica. O Pedras volveu facerse á mar e esta pasada madrugada produciuse a vía de auga que motivou que se activase o operativo de salvamento.
Un naseiro na reserva mariña de Vos Miñarzos (foto de arquivo), unha das dúas galegas, xunto á de Cedeira, xestionadas ambalas dúas pola Xunta, mentres as once da rede nacional dependen do Pesca SIMÓN BALVÍS
Construirá un buque de ata 20 metros de eslora no que prevé investir dous millóns
Ata que existan alternativas viables que substitúan eficazmente vos combustibles fósiles» no sector pesqueiro, Rosa Quintana, conselleira de Mar, propuxo no Parlamento galego que non se retiren as bonificacións ao carburante. «Téñense que buscar solucións estruturais para desvincular a pesca do uso de combustibles fósiles», afirmou Alicia Villauriz, secretaria xeral de Pesca, en Burela, nas Xornadas Técnicas Expomar. Aínda así, o departamento estatal que dirixe optou por equipar con dous motores diésel a patrulleira que construirá para vixiar a rede nacional de reservas mariñas de interese pesqueiro.
Con esa elección, parece confirmar o que advirte o sector pesqueiro cando insiste en que queda camiño por percorrer na descarbonización da frota, aínda que é certo que xa hai buques navegando con motores híbridos, de hidróxeno, eléctricos ou de gas licuado. De momento, consideran a ese tipo de propulsores a alternativa máis viable, aínda que recalcan o seu compromiso de substituílos a medida que avancen as tecnoloxías que permitan reducir a pegada de carbono da frota, cumprindo os obxectivos de descarbonización da Axenda 2030, entre outros.
Un informe da UE estima que as perdas ameazarían uns 1.770 barcos
Sin o desconto de 20 céntimos co que España bonifica os carburantes ata o 30 de xuño, aos pesqueiros de calquera nacionalidade que enchesen este 29 de maio no porto de Celeiro (Viveiro) o litro de gasoil saíalles a 0,97 euros. Abonaban un 20 % menos que o 10 de marzo, pero un 31 % máis que o 24 de febreiro e un 39 % máis que o 1 de novembro do 2021. Mesmo con esa rebaixa, os 0,77 euros superan «a barreira psicolóxica dous 0,60, cando ou empresario comeza a poñer en entredito a rendibilidade» da pesca, explicaba días atrás Sergio López, xerente da Organización de Produtores Pesqueiros de Burela. A mediados de marzo, a media para a frota comunitaria era de entre 1,1 e 1,2 euros. De manterse ese custo, ponse «en perigo a viabilidade económica» da frota, «arriscando a súa sustentabilidade» porque a abocaría a perdas, advirte un informe da Unión Europea (UE).
Son «as primeiras estimacións» do impacto da carestía dos carburantes na pesca, que atribúe ao «considerable aumento dos prezos do petróleo» desde que Rusia invadiu Ucraína, segundo o Informe sobre a Economía Azul da UE de 2022.
«Se os prezos do combustible continúan neste nivel», referíndose aos 1,1-1,2 euros por litro, calcula as «perdas» dividindo aos pesqueiros en tres segmentos: artesanal, de altura e de gran altura. E, aínda que «varían significativamente» polas diferentes modalidades de pesqueiras e tipoloxías de barcos, tanto en Galicia como no resto dos Vinte e sete, o citado documento apunta que a carestía do carburante ameazaría a viabilidade de «ao redor do 40 %» da artesanal, na que se incluiría a de litoral. Ao «66 %» elévao no caso da de altura e ao «87 %» na de gran altura.
Máis de 53.000 perciben en Galicia 1.044 euros ao mes de media, as pensións de viuvez rozan os 675 euros e as de orfandade achéganse a 450
Pola penosidad e perigo dos seus oficios, os profesionais do mar poden xubilarse en España ata 10 anos antes que o resto de traballadores, aínda que roldaban os 60 anos de idade os preto de 1.800 que se retiraron o ano pasado. O dato divúlgao o mesmo Instituto Social da Mariña ( ISM) que recoñece a bordo das pesqueiros «rutinas monótonas, longas xornadas laborais, quendas de traballo variables…». Tanto sacrificio compénsanllo parcialmente cando se retiran. As pensións dos traballadores do mar de Galicia axústanse literalmente á definición de mileuristas porque esa contía é a que cobran de media, pero tamén porque queda por baixo das súas expectativas.
Debido ás particularidades das distintas ramas de actividade, a Seguridade Social conta en España cun réxime especial para traballadores do mar. Inclúe a empresarios, autónomos ou asalariados de mariña mercante, pesca, marisqueo, tráfico interior portuario, náutica recreativa e deportiva, acuicultura mariña, mergulladores non recreativos, rederos, estibadores, prácticos de porto, así como a outros profesionais empregados por empresas deses sectores, de confrarías, de cooperativas, sindicatos e asociacións de armadores.
Mar inclúe por primeira vez a instrución de dedicarlle polo menos a metade a «apoiar a este sector» nas estratexias dos GALP
Sete anos atrás, o PPdeG propoñía que o diñeiro público que xestionan os oito GALP (Grupo de Acción Local do Sector Pesqueiro) de Galicia dedicásese « dun xeito preferente —a proxectos— promovidos e dirixidos» aos pescadores. #Ante as protestas de dirixentes pesqueiros mariñáns porque hoteis de Ribadeo acapararon 7 de cada 10 euros repartidos polo GALP da Mariña-Ortegal no 2018, ese grupo contaba que dos 5,7 millóns que manexaba entre o 2017 e o 2021 asignaron o 47,5 % ao sector, o 22,5 % ao turismo e o 30 %, a partes iguais, a medio ambiente, cultura e coordinación entre as dúas comarcas. De aquí ao 2027, a pesca contará máis que nunca na distribución dos ao redor de 30 millóns de euros dos que poderían dispoñer os GALP galegos. Por primeira vez, a Consellería do Mar inclúe entre as directrices para esas entidades a de planificar as súas estratexias con «un enfoque importante dirixido ao desenvolvemento do sector pesqueiro, que se traducirá en que un mínimo do 50 % do orzamento do plan financieiro estará destinado a apoiar a este sector».
Los grupos de acción costera se nutren en un 85 % del Fondo Europeo Marítimo, de Pesca y Acuicultura (FEMPA) de la Unión Europea (UE), mientras la Xunta aporta el otro 15 %. De aquí al 2027, con la posibilidad de prorrogarlo hasta el 2029, Galicia recibirá del FEMPA 336 millones de euros, casi un tercio de los 1.120 asignados a España.
A esas entidades sen ánimo de lucro encoméndalles Mar a xestión das subvencións a fondo perdido que conceden a proxectos, produtivos ou non. Desde o 2016 ata o de agora inxectaron máis de 30 millóns de euros, catalizando case 40 de investimento privado, un total de 70 millóns cos que din contribuír á creación duns 3.000 empregos.
Organizacións pesqueiras, concellos, asociacións e colectivos poden constituír os GALP, que contan con órganos profesionais de xestión. O seu obxectivo é contribuír ao desenvolvemento local marcando estratexias de actuación baseadas nunha análise do tecido socioeconómico dos territorios onde están implantados.
Se ata o de agora combinaban o respaldo á pesca e a a acuicultura coa diversificación económica en sectores como o turístico, as súas follas de roteiro para os próximos anos priorizarán o desenvolvemento das comunidades pesqueiras e acuícolas centrándose na pesca, particularmente accións colectivas da frota artesanal, e, en xeral, en a economía azul, «capitalizando e reforzando vos recursos ambientais, culturais, sociais e humanos»,
Mantendo 8 GALP para toda Galicia, Mar acaba de convocar a selección das futuras estratexias de desenvolvemento local, para cuxa elaboración ofrece 200.000 euros. Dá máis pistas do novo rumbo cando apunta como meta «reunir a cadea de valor do sector pesqueiro ( produtores, transformación, comercialización) con outros sectores económicos dá zona», xerando sinerxias. E propón innovar impulsando novos mercados, produtos, servizos ou métodos de traballo en pesca e acuicultura, sen esquecer a diversificación.
Tocarían a 15 quilos por semana e barco aos volanteiros e a dez para os de artes menores
As confrarías de Laxe, Malpica, Muxía e Fisterra presentaron observacións ao borrador da resolución dos topes do abadexo na zona VIIIc, desde cabo Touriñán cara ao golfo de Biscaia. A Secretaría Xeral de Pesca distribuíu a cota adaptada para este ano, que é de 175,8 toneladas, pero os representantes dos pescadores consideran «ridículo»que para o segundo trimestre, ata o 30 de xuño, o tope por semana e barco sexa de 15 quilos para a volanta e 10 para as artes menores e para o palangre.
Os catro depósitos da Costa da Morte enviaron as súas alegacións á Federación Galega de Confrarías para que a fixese chegar ao Goberno central. Sosteñen que as limitacións que establecen para a pesca en varias especies fai que perige «a supervivencia e a de todos aqueles que viven directa ou indirectamente dá mesma».
O abadexo non é unha especie diana na zona, senón que entra nas redes mesturado con outras, pero é importante para a frota artesanal. O límite fixado permitiría pescar menos de cinco exemplares por semana, unha cantidade moi pequena, debido a que se trata dun peixe de tamaño considerable.
Para o terceiro trimestre do ano xa se establecen cotas semanais de 70 e 30 quilos e para o último, de 300 e 80, para o volante e as artes menores, respectivamente. A pesar do aumento, nas confrarías consideran que a cantidade tamén é insuficiente. O tope para España era de 149 toneladas, pero recibirá un adicional de 17.
Le remitimos la información sobre la próximas convocatorias del CURSO BUCEADOR PROFESIONAL RECOLECTOR DE RECURSOS MARINOS, (incluye el reconocimiento médico y el curso de Jefe de Equipo) en Asturias, en el Centro Jovellanos, la información del curso es la siguiente:
[*] Buceador profesional recolector submarino de recursos marinos.
Este certificado capacita para efectuar inmersiones hasta una profundidad de 15 metros sin descompresión, con suministro desde superficie, empleando como único medio respirable el aire, con la finalidad de realizar principalmente trabajos relativos a la recolección o extracción de recursos marinos pesqueros.
JUNIO
Fecha de inicio: 06 de junio 2022
Fecha de finalización: 24 de junio 2022
OCTUBRE
Fecha de inicio: 03 de octubre 2022
Fecha de finalización: 21 de octubre 2022
Carga horaria del curso: 81 Horas lectivas. 15 días
Horario lectivo: de lunes a viernes.
(Curso de Jefe de equipo) Primeros auxilios para buceadores, suministrador de Oxígeno y Desfibrilador externo semiautomático. Incluye título internacional y manual del curso.
Embarcación: Valero Eslora: 10 Mts Bandera: Paises Bajos Color del casco: Azul Tripulación: 1 persona a bordo Ultimo Puerto Reportado: BERMUDAS Destino: HORTA (Azores, Portugal)
En caso de que poseais alguna información acerca del velero “SO RONG”, se ruega establecer contacto con CCS Finisterre
Un saludo y gracias de antemano por su colaboración
A frota confía en que non a priven desa bonificación porque «se arruinariase»
A tres semanas de que a Organización Mundial do Comercio (OMC) inicie en Xenebra (Suíza) a conferencia ministerial na que, entre outros asuntos, decidirá sobre a retirada das exencións fiscais ao gasoil pesqueiro, os ministros de Agricultura e Pesca dos Vinte e sete terán este martes «a oportunidade de brindar orientacións políticas» á Comisión Europea. «O tratamento dos subsidios non específicos aos combustibles» recoñéceo a OMC como «pendente de resolver», despois de que delegacións de 50 dos 164 membros debatesen sobre eles do 16 ao 20, na Semana da Pesca dese organismo.
Santiago Wills, presidente das negociacións na OMC, percibiu «un ton positivo» co que esperan «salvar as diferenzas» sobre as bonificacións á pesca. Na súa opinión, deberían resolverse antes do 30 de maio, «que vexo como a ‘semana da decisión sobre o peixe’».
Isabel Rodríguez, subdelegada do Goberno en Lugo; Alicia Villauriz, secretaria xeral de Pesca; Alfredo Chairo, presidente de Expomar e alcalde de Burela; José Tomei, presidente da Deputación de Lugo; e Narciso González, representante da Consellería do Mar, no acto de clausura das Xornadas Expomar 2022 PEPA LOSADA
Tamén insta á frota para adaptarse á política verde que a trae en xaque
Se non se modifica nas Cortes, a Lei de Sostible que substitúe á de principios de século prevé expropiar as cotas aos barcos que as alugan en lugar de utilizalas de modo habitual, os coñecidos como armadores de sofá. Cambiará as regras nun sector onde a compra-venda desas cotas moveu millóns nos últimos anos porque, en definitiva, a rendibilidade dos buques con asignacións individuais depende das súas posibilidades de pesca. O xoves, nas Xornadas Técnicas Expomar, tras reconvir ao sector polas súas críticas á nova lei, Ignacio Gandarias, director xeral de Ordenación Pesqueira, centrou o fondo das discrepancias subliñando que as cotas son «un ben común», non unha propiedade particular. «Son un recurso público», recalcou este venres Alicia Villauriz, secretaria xeral de Pesca, en clausúraa do simposio celebrado en Burela.
O seu departamento non fixo caso ás alegacións da patronal, que tentou frear o que definiu como un cambio do «concepto de dereito de pesca que viña utilizando ata o de agora» porque aos armadores que investiron en adquirilos poderán expropiarllos sen recibir ningunha indemnización económica.
Ademais de que a Lei de Réxime Xurídico do Sector define ás cotas como un ben público, Pesca invoca «a xurisprudencia» para explicar unha variación que xustifica porque pretende «asegurar a súa utilización ao máximo, dándolle o mellor uso posible e, se non se usan, introducindo a posibilidade de que poidan ser redistribuídas aos demais usuarios que as necesiten», insistiu Villauriz. Iso si, engadiu, «garantindo a máxima seguridade xurídica» aos armadores que cumpran as normas ao dispoñer do que Gandarias describiu como «unha cesión».
A partir do sábado non se poderá vender en lonxa, e ninguén poderá coller nin un nas seis semanas que estará vedado para deixalo criar
Nin taxas nin impostos, o polbo galego fresco vendeuse nesta campaña en lonxa a medias de 9,28 euros o quilo, 1 euro máis que na anterior e 2 máis que a do 2018/19. Desde xullo do ano pasado ata o de agora, descargáronse en Galicia máis de 2,1 millóns de quilos, polos que os pescadores percibiron uns 20 millóns de euros, segundo as estatísticas oficiais. Igual que a maioría de anos durante os últimos 30, pescadores profesionais e recreativos deixarán de capturalo desde este 20 maio ao 4 de xullo. Ata o sábado, 21, permitirá a Consellería do Mar poxalo nalgunhas lonxas. Aos consumidores finais quedan uns días máis, quizá ata o martes, para facerse con algunha peza e conxelalo.
Acreditado que a súa «abundancia depende en grande medida dás condicións ambientais que actúan sobre ou recrutamento», Mar e os representantes das confrarías galegas acordaron « protexer a súa reprodución» vedándoo durante seis semanas. Nin un só exemplar poderán capturar durante ese período os pescadores que van a por el con nasas, a arte máis empregada para capturalo que deberán ser retiradas do mar, pero tampouco os profesionais que faenen con outros aparellos, nin os afeccionados á pesca recreativa.
«Para evitar que continúe nos próximos anos a caída dá reprodución», Mar incorpora ao plan de xestión dese cefalópodo medidas pensadas para evitar a sobrepesca e a saturación dos mercados. Mantense a talla mínima dun quilo por exemplar e, cando os naseiros renoven a campaña, o tope por embarcación e día serán de 210 quilos. Esa cota aumentará a partir do 30 de agosto ata os 350 quilos por xornada.
As normas para calar as nasas
Adaptándose ás condicións das distintas zonas do litoral, cando conclúa a veda Mar obrigará aos pescadores para retirar as nasas do caladoiro a diario entre cabo Silleiro e Corrubedo. Permitiráselles deixalas caladas en profundidades de máis de 20 de metros entre cabo Silleiro e Con dá Aguieira e, en calquera calado, no cara oeste da illa de Ons, desde Con dá Serriña ao illote de Centulo. Desde o 1 outubro, haberán de trasladalas a porto a diario entre Con dá Aguieira e cabo Corrubedo. No resto do litoral non será necesario recollelas ningún día.
Luís Planas: «En ningún caso podemos admitir que haxa empresarios que se dediquen a especular con fins mercantís un ben público e non á unha actividade pesqueira legal»
En ningún caso podemos admitir que haxa un armador dispoñendo dun dereito de pesca que non o utilice ou se dedique a especular con fins mercantís e non para desenvolver unha actividade pesqueira legal». Así de tallante foi o ministro de Pesca, Luís Planas, ao referirse ao cerco que a lei pretende tender aos armadores de sofá, aqueles que sendo titulares de «un ben público» dedícanse a alugalo a terceiros.
Desta forma, o texto prevé que a Administración poida dispoñer das cotas de pesca non utilizadas. Entenderase que non se usan cando os buques que teñen asignadas esas posibilidades non capturan unha porcentaxe mínima durante dúas ou máis períodos de xestión. Esa proporción fixarase por real decreto, do mesmo xeito que se determinará o máximo de posibilidades de pesca que poden ser acumuladas por unha empresa ou grupo de empresas da mesma sociedade, para evitar unha concentración excesiva das cotas nunha soa compañía.
Na lei mantense a polémica reserva que se fai o Estado do 10 % das cotas que reciba.
O Consello de Ministros deu onte luz verde á Lei de Pesca Sostible e Investigación Pesqueira. É a segunda vez en pouco menos dun ano que o texto lexislativo pasa polo conclave ministerial. Nesta ocasión chega cunha nova redacción que incorpora a longa ladaíña de correccións feitas polo Consello de Estado, algunhas achegas do sector e as oenegués durante a exposición pública, e as situacións sobrevindas que houbo nese espazo de doce meses, como o Pacto Verde, a estratexia Da Granxa á Mesa ou o Plan de Recuperación, Transformación e Resiliencia. Mesmo incorpora, a suxerencia do Ministerio de Inclusión, unha modificación do réxime de protección social dos traballadores do mar para adiantar a idade de xubilación ás mariscadoras e percebeiros, e incorporar un coeficiente redutor para varios colectivos de profesionais —maioritariamente con man de obra feminina— que aínda non tiñan recoñecida a penosidad da súa profesión: as rederas, as neskatillas e as empacadoras. A estes súmanse os mergulladores profesionais, que tampouco gozaban desa protección social.
Todos eses colectivos beneficiaranse dun coeficiente redutor do 0,15, o que supón que poderán retirarse case catro anos antes da que sería a xubilación ordinaria.
As mariscadoras do montón e os percebeiros xa tiñan recoñecida a penosidad e aplicábaselles un 0,10 á idade mínima para recibir a pensión, o que lles permitía retirarse con ata dous anos e medio de antelación. A partir da aprobación da lei, que aínda ten por diante a tramitación parlamentaria, aplicaráselles o 0,15, o mesmo coeficiente redutor co que redeiras, neskatillas e empacadoras, que levaban anos demandando retirarse antes, entran na listaxe de colectivos do mar aos que se lles recoñece a penosidad. Desta maneira, quedan asimilados a mariñeiros que traballan a bordo de embarcacións de ata 10 toneladas de rexistro bruto (10 TRB).
Este cambio beneficiará, segundo o Ministerio de Agricultura, a unhas 5.300 persoas. En Galicia, a melloría afectará a uns 4.700 traballadores, de acordo con fontes do Ministerio de Inclusión, Seguridade Social e Migracións.
Lei obsoleta
Que por fin se vexa recoñecida a dureza de profesións ligadas ao mar que non se desenvolven a bordo dunha embarcación puxo o foco no departamento de Escrivá máis que no de Luís Planas, ministro de Agricultura e Pesca que onte, na rolda de prensa posterior ao Consello de Ministros, debullou as novidades dunha lei que vén actualizar a de Pesca Marítima do Estado, arroiada por vinte anos de cambio e evolución no sector pesqueiro.
Naquel 2001 a sustentabilidade era un concepto aínda en cueiros. Agora que o invadiu todo, convértese nun piar fundamental, xunto ao da investigación pesqueira, ambos no apelido da nova lei. Pero é unha sustentabilidade observada en «unha tripla perspectiva: ambiental, social e económica», en busca dun «equilibrio entre a conservación do medio mariño e o desenvolvemento dunha actividade pesqueira que sexa rendible e atractiva para o emprendemento empresarial e a necesaria substitución xeracional».
Para empezar clarifica os requisitos para pescar: dispoñer dun barco rexistrado no rexistro xeral da frota pesqueira, ter unha licenza e estar adscrito a un censo, que ademais ordena por caladoiro nacional, comunitario e internacional. E actualiza os criterios de repartición de posibilidades de pesca para incluír algúns como o menor impacto sobre os recursos ou a contribución á economía local.
Repartición de cotas
Outro dos aspectos nos que profunda é na transmisión de cotas, tanto temporais como definitivas, entre buques e armadores con dous obxectivos: por unha banda favorecer a planificación empresarial e, por outro, optimizar o uso das cotas de pesca e os días de esforzo que se asignen a España. Así, consolida o sistema que xa se aplica polo que cada ano, en setembro e outubro, redistribúense por segmentos de frota e caladoiros as cotas daqueles que non van poder consumilos antes de finalizar o exercicio e mantén, como no primeiro texto, a posibilidade de expropiar os dereitos de pesca daqueles armadores que non os exploten e dedíquense exclusivamente á especulación e a fins mercantís, non pesqueiros.
Crea o Foro Asesor de Pesca, con Administración, sector e oenegués Do mesmo xeito que na primeiro redacción, a lei regula por primeira vez o acceso aos recursos xenéticos no mar, consolida as reservas mariñas e crea unha taxa para o seu uso, e pon baixo a lupa a pesca recreativa, para a que crea un rexistro de embarcacións e regúlase a actividade en augas exteriores. Permanece tamén no texto agora aprobado a adopción do enfoque ecosistémico na xestión pesqueira —que transcende a actividade extractiva para ter en conta elementos como a contaminación mariña, o cambio climático e as especies invasoras— e a necesidade de que os informes científicos incorporen avaliacións socioeconómicas, á parte das puramente biolóxicas. O que si aparece como novo neste segundo intento de Lei de Pesca Sostible é o Foro Asesor de Pesca, no que participarán as autoridades pesqueiras, o sector —Planas citou a Cepesca e á Federación Nacional de Confrarías— e a sociedade civil, representada nas oenegués. Reunirase de forma periódica e será órgano de consulta, elaboración e seguimento da política pesqueira.
Acabáronse as ráias mosaico de Galicia e do CantábricoAl esgotarse a cota, os pescadores deben devolver ao mar as que capturen a partir deste venres
A Partir do comezo deste venres, 13 de maio, acabáronse as ráias mosaico de Galicia e do resto do Cantábrico. Desaparecerán dos mercados porque os pescadores esgotaron en pouco máis de catro meses as 25 toneladas desa especie de peixe cartalaxinoso que podían comercializar en todo o 2022. Porque a cota nacional era tan exigua, xa non podían pescala intencionadamente, só permitíanlles quedar coas capturas accidentais.
Desde Fisterra cara ao norte e o leste, prohíbese a todas as embarcacións reter a bordo nin un só exemplar de raia mosaico. Porque cientificamente demostrouse que se chegan vivas ao barco teñen un alto índice de supervivencia cando se devolven ao mar, esa é a opción que queda aos pescadores.
Iso si, para que conste, deberán rexistrar nos seus diarios de pesca as que caian nos seus aparellos.
Ao mercado chegarán outras especies de raias
Con todo, nos mercados seguirá habendo raias frescas procedentes dos caladoiros do noroeste español porque aínda queda cota do resto de especies, case 675 toneladas das 1.590 das que dispón España este ano no litoral atlántico galego, así como en todo o Cantábrico.
Debaten na Coruña se é posible a convivencia das novas enerxías coas actividades marítimas tradicionais
Entre as Cuestións Marítimas de Actualidade que expuxo no seu programa a Asociación Española de Dereito Marítimo non podía faltar a que dun tempo para acó mobilizou a un sector pesqueiro antes de empezar a albiscar muíños xigantes no medio do mar. É posible unha lexislación común que combine a eólica mariña e pesca?, lanzou Henrique Fonterigo, moderador desa mesa do encontro. Para Torcuato Teixeira, avogado e portavoz da Plataforma Manifesto de Burela, os parques eólicos mariños «non son compatibles coa pesca», dado que alí onde se implanta unha instalación enerxética desas características non poden realizarse determinado tipo de pesca profesional.
O arrastre, imposible. O palangre tampouco o tería fácil. E a costeira do bonito tamén tería os seus obstáculos. Cousa distinta é que poidan convivir. Iso é o que pide o sector pesqueiro, que non se opón á explotación do aire mariño, pero sempre que non haxa interferencias e moito menos unha exclusión do sector máis tradicional, porque, á fin e ao cabo, unha actividade que proporciona alimentos e, o Acordo de París, ese que está na boca das vacas máis sacras do medioambientalismo, chama a protexer a contorna sen poñer en risco a produción de alimentos, algo que «pasan por alto as Administracións».
Ou sector naval, pola súa banda, representado non foro por José Luis Salgueiro, director de Desenvolvemento e Innovación dá patronal do metal, apuntou que non pódese deixar pasar unha oportunidade que pon ao alcance todos vos ingredientes para alcanzar 6.000 empregos directos, 4.000 indirectos e que, segundo está demostrado, favorece ou ecosistema que hai ao redor e que contribuirá de forma decisiva a alcanzar vos obxectivos de descarbonización dá OMI (Organización Marítima Internacional) secundados pola Comisión Europea.
Quedaba Luis Castro Valdivia para desfacer o empate. E como no seu día manifestou nunha entrevista neste xornal, «non son partidario» de converter Galicia nun parque eólico e menos de sementar o mar galego de parques flotantes, por máis que en Canarias deuse ese paso. «Entendo que se poden implementar alí onde sexa ambiental e socialmente viable, pero non por capricho, senón dunha forma razoable», dixo o presidente de Ecoener. Para Castro Valdivia, a enerxía eólica non debe ser alternativa alí «onde o turismo que vén comer ben e a tombarse na praia sen ter diante muíños virando».
Agora ben, Teixeira e Salgueiro aludiron ao gran traballo que se está facendo no Observatorio dá Eólica Mariña, centrando as críticas na actuación do Ministerio de Transición Ecolóxica, polas présas para atallar cara á descarbonización.
Aliñado con quen demonizan ao arrastre de fondo, o eurocomisario Sinkevicius pousou en Bruxelas con membros das oenegués e co libro que os converte a el e a Timmermans en protagonistas do libro «A aventura oceánica de Frans e Virginijus» OLIVIER HOSLET
JESÚS CARBALLOBRUSELAS/
E. LA VOZ
Sinkevicius recoñece que é unha pedra angular do sector, pero insiste en prohibilo en áreas protexidas
Virginijus Sinkevicius, eurocomisario de Medio Ambiente, Océanos e Pesca, repróchanlle continuamente pescadores de toda a Unión Europea (UE) que a última palabra do seu cargo ocupe o mesmo lugar entre as prioridades do seu mandato. Aínda que os Vinte e sete importan o 70 % dos alimentos mariños que consomen os seus cidadáns, este xoves volveu deixar claro na Comisión de Pesca da Eurocámara que porfía na súa cruzada contra o arrastre de fondo, unha arte pesqueira que fornece máis dun millón de toneladas cada ano e do que só en catorce países dependen máis de 22.000 tripulantes duns 7.000 pesqueiros.
«Dana o fondo mariño e non se debe de falar de niveis de sustentabilidade da pesca de arrastre de fondo», se non da protección que, na súa opinión, «garántese ás concas mariñas» prohibíndoo, sostén Sinkevicius. A pesar da abafadora maioría (494 votos a favor, 66 en contra e 66 abstencións) coa que o pleno do Parlamento Europeo rexeitou o 2 de maio a condena total, só en augas da UE e en zonas mariñas protexidas, a unha arte ancestral xeneralizada en todo o planeta, o eurocomisario insistiu en que «ten un impacto negativo nos fondos mariños e temos que colaborar en técnicas pesqueiras menos daniñas».
Iso si, recoñeceu que o arrastre de fondo «é unha das pedras angulares do sector, pero isto non quere dicir que non debamos actuar», facendo fincapé na súa pretensión de vetalo, empezando polas áreas mariñas protexidas, que no 2030 serán un terzo das comunitarias, de acordo coa folla de roteiro trazado pola Comisión que preside Ursula von der Leyen.
Piden data para prohibilo
Pouco lle durou ao sector pesqueiro o alivio que supuxo ver como a Eurocámara avoga por acoutar o que equivalería ao principio do fin do arrastre de fondo, condicionando posibles novas restricións ao mellor asesoramento científico dispoñible.
González Casares, eurodeputado galego do Grupo Socialista, expresou preocupación «porque se está demonizando o arrastre sen ter en conta a capacidade selectiva dalgúns tipos», advertindo do «risco de apostar por unha sustentabilidade non certa».
Polos Verdes, a eurodeputada francesa Caroline Roose insistiu en «prohibir técnicas de pesca nefastas como as de fondo», pedindo á Comisión data para erradicalo «completamente» en áreas sensibles. Niso incidiu a holandesa dá Esquerda Verde Anja Hazekamp, reclamando vetalo « estritamente» en concas protexidas. Polo momento non ou conseguiron, a pelota está non tellado a Comisión.
A Comisión sostén que podería supoñer un risco de sobrepesca
A Comisión Europea parece non entender que nun momento tan delicado para o sector pesqueiro antóllase moi necesario, entre outros aspectos, un impulso á substitución xeracional para manter vivo o negocio dunha actividade que día tras día vese máis restrinxida. E é que durante unha Comisión de Pesca celebrada no Parlamento Europeo, representantes do Executivo comunitario invitados á sesión deron a coñecer as novas axudas de Estado que entrarían en vigor o 1 de xaneiro do 2023 e que nesta ocasión non recollen subvencións directas do Estado aos mozos pescadores porque consideran que é moito máis prudente acudir primeiro a Bruxelas para que do visto e prace.
É dicir, que obrigan aos mozos que queren ser pescadores a pasar por un trámite administrativo que pode tardar ata catro meses en formalizarse, para saber se terán subvención ou non.
Reaccións dos eurodeputados
«Os mozos pescadores non van supoñer un esforzo na pesca. Non vexo a xustificación de retirar esa posibilidade de axuda», sinalaba o presidente da Comisión de Pesca, o francés Pierre Karleskind, en relación a un asunto que acendeu todas as alarmas dos europarlamentarios presentes na sala. E é que a proposta do Executivo comunitario é sacalo do denominado regulamento de exención de bloque coa escusa de evitar que estas axudas incrementen a capacidade de produción. Un argumento que non ten nin pés nin cabeza, xa que «non existe ningún risco de sobrepesca», porque, para empezar, «non estamos a conseguir atraer a eses mozos», sostiña o socialista portugués Manuel Pizarro. Unha liña na que tamén se pronunciaba SørenGade, deputado de Renew por Dinamarca tras recalcar que «hai moitas persoas que queren abandonar o sector» e é necesario desenvolver «vocacións para manter a profesión», engadía.
Axudas ao carburante excluídas
O plan da Comisión Europea para renovar as axudas estatais a partir do próximo ano non prevé tampouco incluír subvencións para compensar a subida dos prezos dos combustibles. Un feito que «provoca que os pescadores prefiran amarrar que saír a pescar», dicía o europarlamentario canario do PP, Gabriel Mato. Pola súa banda, Pizarro engadía que é moi importante «non deixar de lado a cuestión do Pacto Verde», pero para iso e polo momento sería necesario que «este regulamento incluíse simplificar os mecanismos para que os estados puidesen proporcionar axudas respecto a carburantes e transición enerxética», finalizaba.
A pesca galega déixao reproducirse e a gala teme que lle coma o marisco
Como case todos os anos durante o últimos trinta, Galicia renunciará ao seu polbo fresco para permitirlle criar. Coincidindo co seu pico reprodutivo, cando na primavera as femias poñen as huevas e empezan a coidalas ata que eclosionan tras o verán, os pescadores galegos consentirán durante seis semanas a unha icona gastronómica que seduce padais cada vez en máis países. Máis ao norte, en zonas de Bretaña (Francia) asisten con inquietude á sorprendente reaparición do Octopus vulgaris. Desaparecido nesas augas medio século, a finais do 2021 as capturas en Francia aumentaron un 615 % e os ingresos un 1.238 % respecto ao 2020, segundo o Observatorio Europeo do Mercado dos Produtos da Pesca e a Acuicultura ( Eumofa, polas súas siglas en inglés).
Aínda recoñecendo que pode resultar rendible, Pascal Lecler, presidente do comité pesqueiro no departamento francés de Ille e Vilaine, expresaba no diario Lle Pays Malouin a súa preocupación porque o octópodo «é un depredador excepcional» e veno como unha ameaza para as lagostas, vieiras e volandeiras que pesca a súa frota. E é que crustáceos e moluscos son uns dos seus alimentos preferidos.
Cun ciclo de vida de ao redor de vinte e catro meses, os polbos que caen nas nasas ou outros aparellos adoitan nacer o ano anterior. A súa escaseza ou abundancia relaciónana os investigadores co afloramiento, un proceso natural que entre primavera e verán enche de vida e alimento as costas de Galicia, e no que inflúe o cambio climático, que á súa vez repercute na temperatura, a salinidade ou a acidez das augas.
Sobre a repentina e inesperada abundancia dese cefalópodo nas costas francesas, Eumofa apunta que «queda aínda por explicar», aínda que pon o acento en que «os principais factores poden estar ligados ao cambio climático e á variabilidade ambiental, dada a sensibilidade desta especie ás cambiantes condicións hidroclimáticas».
Xulio Valeiras, investigador do Instituto Oceanográfico de Vigo, explicou nun foro do proxecto Cephs and Chefs que o polbo é «moi sensible» aos cambios ambientais, pero tamén «moi resistente desde o punto de vista da súa capacidade da súa recuperación». Obviamente, a pesca tamén é outro aspecto relevante, aínda que considera «moi complexo distinguir» como e canto incide cada factor.
Constatado que a «abundancia depende en grande medida dás condicións ambientais que actúan sobre ou recrutamento», a Consellería do Mar e os pescadores galegos acordaron « protexer a súa reprodución» vedándoo desde o próximo día 20 ata o 4 de xullo. Durante este tempo nin profesionais nin recreativos poderán capturar nin un só.
«Para evitar que continúe nos próximos anos a caída dá reprodución», tras o nefasto 2020, o peor ano da historia en descargas en Galicia, Mar introduce no plan de explotación medidas para evitar a sobrepesca e a saturación dos mercados cando os naseiros volvan capturalo. Por iso desde xullo ata final de agosto o tope de capturas por barco e día serán 210 quilos, e a partir de aí, 350.
Renaceu das súas cinzas e págase mellor nas lonxas
Ademais da os factores ambientais, a caída de vendas de polbo en Galicia no 2020 atribuíuse a que ese ano só concedéronlle catro semanas para criar e reproducirse, un medida excepcional para tentar axudar á frota para paliar o impacto do confinamento e outras severas restricións dos primeiros meses de pandemia. Tras vedalo o ano pasado durante nove semanas, renaceu das súas cinzas, as capturas recuperáronse e, ademais, págase mellor nas lonxas.
Datos de PescadeGalicia indican que no que vai de ano poxáronse máis de 856.000 quilos, por un valor de case 8 millóns de euros, a unha media por quilo de 9,29 euros, sen taxas nin impostos. Nese período do 2021, antes de recuperarse, sumaron 555.000 quilos e 4,5 millóns, a 8,15 euros; e no 2020, 617.000 quilos, 4,47 millóns e 7,26 de prezo medio..
Pola escalada xeral de custos de produción, agudizada desde que Vladimir Putin comezou a invasión de Ucraína, o polbo, igual que a maioría dos produtos, alcanza agora prezos vistos poucas veces. Fresco ou conxelado, galego ou de importación, o quilo rolda os 20 euros. Segundo os investigadores do proxecto Cephs and Chefs, Galicia achega ao redor da cuarta parte do que se consome en España e o resto procede de Marrocos, Mauritania ou Portugal.
As directivas das confrarías reunironse coa secretaria de Igualdade da Xunta e coa directora de Desenvolvemento da Consellería do Mar
Saen ao paso de « organizacións externas que tentan engadir unha connotación negativa» porque hai máis patróns maiores
Certo que a gran maioría dos presidentes das 63 confrarías galegas de pescadores son homes, pero iso « non #podar ser entendido como un feito discriminatorio por razón de sexo», sosteñen as patroas maiores da Guarda e Lourizán, as vicepatronas maiores de Pontedeume e Muros e as secretarias das federacións galega e lucense de depósitos. Saen ao paso da interpretación de « algunhas organizacións externas» que, ao non estar ao tanto da regulación e funcionamento das confrarías, «tentan engadir unha connotación negativa». Polo que din esas directivas, en xeral senten «totalmente apoiadas polo sector masculino».
Non só iso, senón que nos depósitos e nas federacións que os agrupan perciben que son « moi consideradas polos compañeiros do mar como iguais nas tomas de decisións e non devir diario dás entidades». De aí, proseguen nun comunicado, a súa sorpresa polo feito de que « algúns colectivos utilicen problemas puntuais para xeneralizar unha crítica continua cara as confrarías e vos seus patróns maiores».
« Non existe na regulación dás confrarías ningún impedimento para que unha muller sexa elixida para ocupar a presidencia», recalcan as directivas citadas. Aínda que a cabeza visible é a do patrón maior, aclaran que «a responsabilidade e a toma de decisións recae nos órganos de dirección». E aí, explican, a representación é paritaria e proporcional, cada sector elixe os seus representantes e hai tantos da parte empresarial como da social. Homes ou mulleres, a xunta xeral dos depósitos elíxese « democraticamente por un sistema de listas abertas» e son os seus membros quen vota ao ou á patroa maior.
Observatorio de Igualdade do Sector Pesqueiro
Porque «a representación sectorial e profesional débese entender en termos de decisión democrática e non de xénero», as seis dirixentes de depósitos galegos din « non entender a teima, por parte de algunhas asociacións, en poñer en dúbida a participación dá muller» nos órganos de dirección desas entidades mariñeiras. Devandito iso, deixan constancia da súa aposta pola participación feminina nas votacións para renovar cabidos, que probablemente se celebrarán a finais de ano.
Pronúncianse publicamente despois de reunirse con Susana López, secretaria de Igualdade na Xunta, e con Susana Rodríguez, directora de Desenvolvemento na Consellería do Mar. Á primeira instárona a contar coas confrarías e as súas federacións nas consultas sobre as mulleres do mar, especificamente nas do Estatuto dá Muller Rural e do Mar e no Observatorio de Igualdade do Sector Pesqueiro.
Confraría Pescadores Cedeira 
Debe estar conectado para enviar un comentario.