A Xunta esixe unha moratoria de dous meses na súa aplicación
A conselleira de Mar, Rosa Quintana, compareceu onte no Parlamento a petición propia e por solicitude do BNG para informar sobre a estratexia da Xunta ante o veto de Bruxelas á pesca de fondo, que cifrou nun impacto de 816 millóns de euros para a economía galega. Tamén estima que afectará a 4.400 tripulantes; é dicir, a catro de cada dez profesionais do sector. «Queremos que o sector teña futuro, que siga tendo vida, e para iso imos traballar», terminou, visiblemente emocionada, unha intervención na que alertou sobre o «colapso de moitas outras actividades» que conleva este veto.
Sobre ese «golpe mortal» ao sector, a responsable de Mar calculou que o impacto por tripulante será duns 24.000 euros anuais, máis de 347,5 millóns de euros para a frota afectada e uns 816 millóns para o conxunto da economía galega. Pediu así á Comisión Europea a aprobación dunha moratoria de dous meses á prohibición de faenar en 87 zonas repartidas entre o norte de Irlanda e o sur de España. «Dado que en novembro se vai revisar esta medida [con novos informes científicos], a comunidade pide un período de graza de dous meses, pois retrasala este tempo non provocaría dános irreversibles nos hábitats, pero se pode provocalos na frega», reclamou. Quintana advertiu así que a norma europea «obvia que nas áreas acoutadas se viña pescando desde hai décadas, e mesmo séculos, sen que esa actividade afectase aos hábitats», polo que lamentou a «urxencia» de adoptar unha medida deste calado «tan prexudicial para a frega, sen facer unha consulta previa seria ao sector e aos países afectados».
Armadores advirten a Pesca do impacto polo desprazamento de barcos
A doce días do peche de 87 áreas da plataforma continental entre o golfo de Cádiz e Irlanda, os pescadores e as autoridades españolas confirman nas cartas náuticas que non só prexudicarán á frota de fondo. Cando expulsen por centos de barcos de caladoiros históricos baseándose no impacto do arrastre e sen datos do de artes fixas como o pincho (palangre), a volanta ou os rascos, desprazaranse a zonas onde agora faenan outras modalidades. É outra consecuencia que a Comisión Europea non tivo en conta, a pesar de que ese dano colateral agravará o veto ata o punto de que os pescadores temen que o mar se converta nunha polvoreira ao desatar unha pugna polo espazo para largar os aparellos
Recalcárono este martes na Secretaría Xeral de Pesca dous armadores de Gran Sol de Burela e outros dous de Celeiro. Se non media unha decisión política que suspenda o peche de 16.419 quilómetros cadrados de augas de España, Portugal, Francia e Irlanda, os armadores saben que o 9 de outubro deberán saír delas.
«É como se che botan dá casa»
«É como se che botan dá túa casa, obrígannos a amontoarnos, e a ver como traballamos», comenta Eugenio Regal, patrón e armador de pincheiros de Celeiro que operan en Gran Sol. «Hai que afinar máis a delimitación» para acoutar ao necesario os espazos de onde os botan, engade Marcos Quelle, tamén patrón e armador de barcos en Celeiro.
Á reunión técnica celebrada en Madrid con Ignacio Gandarias e Aurora de Blas, dous cargos de Pesca, tamén asistiron Raúl Canoura e Vicente Fustes, patróns e armadores de pincheiros que operan en Burela. Con eses barcos de artes fixas prodúcese en Gran Sol o «paradoxo indesexable» sobre a que advertiu o IEO: pesqueiros que non se sabe se poden danar os ecosistemas mariños vulnerables que se pretende protexer resultan máis prexudicados que os únicos sobre os que si hai estimacións, os de artes móbiles, como o arrastre.
Demostrar os prexuízos
Para avalar o recurso xudicial contra o veto que está disposto a presentar, Pesca concreta con toda a precisión posible como incide en cada segmento de frota. Só así será posible demostrarlle á Comisión que non o tivo en conta e, por tanto, que tampouco cumpriu coa súa obrigación de avaliar cantas capturas, ingresos e empregos perderanse. Máis complicado aínda será medir as consecuencias do desprazamento de barcos e da súa concentración en caladoiros onde non hai sitio para todos.
Alicia Villauriz, secretaria xeral de Pesca, recalcou este martes que España fará cumprir o acto de execución e, por tanto, velará porque ningún pesqueiro de ningún país faene con artes de fondo nas zonas vedadas en augas nacionais.
O presidente da Federación Nacional de Confrarías de Pescadores e patrón maior do porto de Burela, Basilio Otero, avanzou a convocatoria de mobilizacións polo veto da Unión Europea (UE) á pesca de fondo.
«Temos que facer algunha acción social, isto non pode quedar só con papeis ou recursos», advertiu Otero, quen explicou que é preciso que «se vexa que realmente que están preocupados». «Témonos que mover, non nos podemos quedar na bonhomía de mandar un papel e reclamar. Temos que darlle unha volta a isto», advertiu. Así mesmo, explicou que «caben dous tipos de mobilizacións», unha que pasaría por ir protestar a Bruxelas ou tamén levar as súas queixas a Madrid a «a Castelá, onde se atopa a representación permanente» que ten Europa en España.
Seguidamente, Basilio Otero aplaudiu a intervención do ministro de Agricultura e Pesca, Luís Planas, que «foi realmente duro, nun contexto dun Consello de Ministros da Unión Europea, apoiado por Francia e Irlanda». «Non nos podemos quedar na casa #ante unha agravio de tal magnitude», incidiu o patrón maior de Burela.
Otero advertiu de que se trata dunha comarca «especialmente tocada» polo veto, ao que hai que sumar que hai «moitos (barcos) pincheros que traballan», en zonas onde se aplica a prohibición da pesca de fondo. «Ao final afecta a toda Galicia. Isto vai facer que os barcos que traballaban aí téñanse que desprazar a outras zonas e iso vai influír noutras artes de pesca», avisou. Só na provincia de Lugo, poderanse ver afectados preto dun centenar de embarcacións e uns mil empregos.
Unanimidade na Deputación de Lugo en defensa da frota
Os tres grupos da Deputación de Lugo, PSOE e BNG (no goberno provincial) e PP, apoiaron tres mocións impulsadas por cada un deles en defensa da frota pesqueira #ante o veto da Unión Europea (UE) á pesca de fondo.
Antes do pleno, o presidente da Deputación, José Tomei, avanzou o voto favorable dos socialistas ás tres iniciativas. «Din o mesmo», esgrimiu. Con iso, indicou que se quere subliñar o rexeitamento a «o que aprobou o comisario europeo», en referencia ao lituano Virginijus Sinkevicius. «Para nós é totalmente contrario aos caladoiros galegos e provocaría un problema tanto nos barcos como en terra», esgrimiu.
«Imos rexeitar esa política europea e estamos plenamente convencidos de que o que dixo o ministro (Luís Planas) vai saír adiante, vai pelexar xudicialmente e vai gañar contra esa normativa que sacou este comisario lituano», augurou Tomei. Pola súa banda, a vicepresidenta, a nacionalista Maite Ferreiro, lamentou que isto «vén dado das políticas da Unión Europea que ningún Goberno central soubo defender e desde logo a Xunta tamén se apartou en defensa dos intereses, neste caso, da pesca». «É un desmantelamento que non é novo e agora vemos a boca do lobo», denunciou.
O portavoz popular, Javier Castiñeira, argumentou que este é un tema que «afecta á Mariña» de Lugo, afeando que bota en falta «a presenza do presidente da Deputación de Lugo neste debate. «Non temos constancia dunha reunión de Tomei con sector», advertiu. En todo caso, os populares apoiaron as distintas iniciativas en defensa do sector da pesca contra o veto de Bruxelas que se debateron no Pazo Provincial de San Marcos.
O eurocomisario Virginijus Sinkevicius veta toda a pesca de fondo a pesar dos reparos científicos, políticos e sociais
A Virginijus Sinkevicius (Vilna, Lituania, 1990) parece sorrirlle a sorte tanto como el a activistas de oenegués cando o pasado decembro recolleulles persoalmente firmas da súa cruzada contra o arrastre de fondo e o cómic no que o erixen en salvador dos mares. De Medio Ambiente e Océanos ía ocupar na Comisión Europea ata que a presión do sector conseguiu engadirlle Pesca ao título desa carteira. Accedeu a ela no 2019, cando levaba dous anos como ministro de Economía e Innovación no seu país. Sendo líder adxunto da Unión dos Verdes e Campesiños Lituanos, nas eleccións nacionais do 2016 ese partido pasou de 1 a 54 deputados e dirixiu o Goberno de coalición do país. Con só 2 escanos na Eurocámara, mentres el trae de cabeza á pesca europea polo rumbo verde que devora o azul, os lituanos castigaron ao seu partido con 32 escanos no 2020, pero mantén o seu.
Máis forte —porque en Bruxelas eses votos non contan—, o veto a toda a pesca de fondo é outro exemplo de controvertidas decisións que xustifica como «unha obrigación legal», en liña coa política verde que marca case todo o que fai a Unión Europea. «Sei que require un gran esforzo do noso sector pesqueiro», admite, pero xustifícao porque «é noso deber coa nosa sociedade, coas xeracións futuras e, en particular, con aqueles cuxo sustento depende dos recursos mariños».
«Despotismo ilustrado», repróchanlle dirixentes pesqueiros. A «un capricho» atribúen a súa negativa para suspender un veto a toda a pesca de fondo que carece de argumentos científicos, descoñécese o impacto socioeconómico e o apoio político resúmeo a «non opinión» do Consello Europeo.
Bruxelas insiste en que usou a mellor información científica dispoñible
!Uff! Isto vai ser duro». O queixume que se coou a micrófono aberto dun dos tradutores de español por ter que lidar con termos de pesca serviu de interludio perfecto para o cara a cara que minutos despois manterían o ministro español Luís Planas e o comisario de Medio Ambiente Océanos e Pesca, Virginijus Sinkevicius, a conta das 87 vedas que a Comisión Europea ha sementado por toda a plataforma de catro países entre Cádiz e Irlanda. Porque, aínda que a protesta era cousa de catro —España, Portugal, Francia e Irlanda—, o ministro español foi o máis belixerante. Tanto, que abriu o lume cun «Europa está en guerra» co que só Planas sabe se buscaba un golpe de efecto ao fialo despois con «e o sistema agroalimentario europeo está a funcionar moi ben e é un dos piares da nosa resistencia».
O argumento da soberanía alimentaria, na que o sector pesqueiro amarra papel de protagonista, foi o primeiro que blandió Planas para pedir á Comisión «que suspenda a aplicación do acto de execución» que expulsa a todas as artes de fondo —arrastre, palangre, rascos, enmalle, volanta, dragas e nasas— de 16.419 quilómetros cadrados de caladoiros comunitarios. Que o deixe sen efecto e, ademais, «que proceda á súa revisión inmediata con datos científicos actualizados que xa están dispoñibles» e que, por certo, «a Comisión tenos», recalcou.
Planas foi o único dos ministros afectados que reclamou abertamente a suspensión do regulamento. Os seus homólogos francés e irlandesa uníronse á segunda das peticións. Portugal, pola súa banda, pasouse ao bando da Comisión, lamentando unha protección dos ecosistemas que chega catro anos tarde —segundo o regulamento de augas profundas debía executarse antes do 2018—, polo que «é urxente tomar accións». Renxeu coas opinións de Alemaña, Dinamarca e os Países Baixos que puxeron o foco sobre a necesidade de usar a avaliación científica máis sólida, á parte de ponderala cos efectos socioeconómicos.
España mostrou o seu desacordo coa forma e co fondo do acto de execución. Táchalas formais están en «a non adopción do ditame do consello consultivo por falta de maioría» e a ausencia de consulta «ao sector, aos Estados membros e ás partes interesadas». As de fondo son que o informe científico non é actual, nin cobre as decisións adoptadas para algunhas modalidades, como o palangre de fondo
O 60 % das subvencións públicas son para o sector, concellos e colectivos sociais
Con o 85 % cofinanciado polo Fondo Europeo Marítimo e de Pesca (FEMP), os Grupos de Acción Local do Sector Pesqueiro (GALP) inxectaron 1,4 millóns de euros na penúltima convocatoria desas subvencións, tal e como publica a Consellería do Mar. Desa cantidade, o 60 % destinouse os proxectos non produtivos e o 40 % restante dedícase aos produtivos, investimentos en empresas que poden xerar emprego.
Concretamente, estes últimos suman un total de 564.500 euros e a contía máis elevada foi para Panadería Patricio, de Pontedeume, que recibe case 145.790 euros para implantar unha «nova liña de elaborados de pan, empanadas e chocolates con produtos do mar». Iniciativas turísticas ou de lecer levan case 162.000 euros. O resto de subvencións cofinancian compras de básculas, de vehículos ou remolques, liñas de envasado e etiquetaxe, novas tecnoloxías, reciclaxe de residuos ou eficiencia enerxética, entre outros.
En canto aos investimentos non produtivos (destinadas a entidades, non a empresas privadas), a máis cuantiosa do total de 870.570 euros son os 106.560 que a Confraría de Pescadores de Barallobre dedicará á segunda fase de mellora da actividade marisqueira. Outras once confrarías galegas, unha asociación de percebeiros e unha lonxa reciben un total de 316.410 euros para adquirir e mellorar os seus equipamentos e áreas de traballo, promocionar os seus produtos ou roteiros turísticas, entre outros. Suman 286.790 euros os concedidos a doce concellos para distintas actividades. Os 128.850 restantes son para unha decena de clubs, asociacións e colectivos sociais.
Cerca de 5.500 toneladas de pescada repártese este ano a frota galega, asturiana, cántabra e vasca que faena no litoral. Parte desa cota, case 651 toneladas, se reserva nunha bolsa común para os barcos de artes menores, aos que a Secretaría Xeral de Pesca marcoulles un tope inicial de 9 toneladas por embarcación para todo o 2022. Menos que en anos anteriores nos caladoiros galegos e do resto do noroeste español, tratando de estirar a cota dese segmento de frota. Con todo, como «algúns barcos» xa consumiron esa cantidade, as autoridades nacionais propóñense ampliala ata 12 toneladas.
Un incremento «moderado para permitir a continuidade da actividade pesqueira» e, ao mesmo tempo, para modular o consumo dese segmento de frota «e evitar no posible o seu esgotamento, ou que sexa o máis tardío», explica Pesca na resolución que ultima, aínda sen aprobar. Unha medida provisional, á espera de aplicar o chamado mecanismo de optimización, o que permite redistribuír cotas que polos rexistros de anos anteriores non se van a consumir.
Os armadores teñen opción de incrementar as súas posibilidades de capturas mediante as denominadas transmisións temporais (alugueiro ou compra de cota). En principio, Pesca expón que quen o fixera computarán contra o novo tope de 12 toneladas en canto esgótenas.
El eurocomisario Sinkevicius defiende el veto a toda la pesca de fondo para proteger zonas donde se sabe o se supone que hay ecosistemas marinos vulnerables OLIVIER HOSLET | EFE
Basilio Otero
PATRÓN MAIOR DE BURELA E PRESIDENTE DA FEDERACIÓN NACIONAL DE COFRADÍAS DE PESCADORES
Non son de escribir artigos porque son máis de ideas forza, o meu non é a prosa. Pero hoxe farei unha excepción co eurocomisario de Medio Ambiente, Océanos e Pesca, Virginijus Sinkevicius.
A pesca demostrou ser responsable sempre e, en momentos duros, coma a pandemia, fomos capaces de seguir subministrando comida cando un bicho que non coñecíamos nin entendíamos chegou as nosas vidas. Fomos quen de ser responsables e chegar o RMS (rendemento máximo sostible) en aquelas especies con TAC (total admisible de capturas) un ano antes do que nos pedían. Fomos capaces de adaptarnos a normas cada vez máis restritivas impostas por Europa polo ben da sostibilidade do recurso, porque a sostibilidade social nunca se puxo encima da mesa.
Pero chegou un señor e, como veu que non se conseguía eliminar a pesca, ocorréuselle atacar cos VME (espazos mariños vulnerables), manda ca…!!! É realmente incrible que unha persoa que se fai chamar eurocomisario de Pesca poida ser tan cruel con este modo de vida.
Temos que lembrar que a pesca, ser mariñeiro, é algo mais que unha profesión, é unha forma de vida que levamos dentro os que lambemos unha man despois de chegar a terra o rematar a faena, despois dun día de mal tempo, aínda que sabemos que vai ser un chute de sal, pero do teu sal. Somos os que nos levantamos cada día coa ilusión de non saber o que imos pescar, pero coa certeza de que vai ser o mellor día da semana. Somos os que pouco a pouco imos resistindo os envites de un eurocomisario que está facendo todo o posible para que o oficio desapareza e deixar espazo para non sei que, nin quen.
Parafraseando a un antigo político, só me queda dicirlle unha cousa: Váiase señor comisario!!! Podo poñelo en negriña, cursiva e subliñado, pero váiase, por favor!!!
Non ve vostede que os espazos que pecha son espazos que levamos décadas utilizando para pescar e se hai especies vulnerables hoxe en día é que non lles afectamos?! Non ve que pechar espazos por se hai especies vulnerables é como querer cobrar a lotería primitiva cando aínda non se fixo o sorteo?! Non ve que sacar a máis de 500 barcos da zona de pesca habitual vai facer que se despracen a outras e con iso farase máis presión sobre certos caladoiros ao haber mais barcos?!
Igual non entende o galego, podo poñerllo en castelán: Váyase, señor comisario!!!, e ata en inglés: Go home, commissioner!!! Dígollo como queira, pero váiase, polo amor dos pescadores.
Túnidos esnaquizados e podrecidos descartados por pelágicos franceses e/o irlandeses que se coaron nas redes de arrastreiros galegos
Unha inspección revela como os descartes de galos e irlandeses machucan as capturas e danan os aparellos
repitese ano tras ano, desde o ecuador do verán, cada vez que os arrastreiros pelágicos de Francia e Irlanda aproxímanse á costa española seguindo aos pesqueiros artesanais de Galicia, Asturias, Cantabria e o País Vasco porque localizaron os bancos de bonito do norte. Polos «custos desproporcionados de almacenaxe e manipulación en mar e terra» de túnidos tan deteriorados que lles resulta imposible vender, a Unión Europea (UE) permítelles aos galos e os irlandeses tiralos ao mar sen descontalos das súas cotas. Legalmente hai un tope, o 5 % da cota anual de cada país. Cando eses peixes afúndense en áreas onde faenan os arrastreiros de litoral españois, adoitan acabar nos seus flocos, esnaquizándolles a pesca porque machucan o peixe e danan os aparellos. Por primeira vez, unha inspección oficial revela o alcance dun problema reiteradamente denunciado.
Sucedeu estes días, cando as frotas española, francesa e irlandesa faenaban preto das costas galegas, onde se concentraban cardúmenes de atún branco. Desde o patrulleiro militar español Arnomendi, un inspector de pesca embarcou nun arrastreiro galego que pescaba na mesma zona para supervisar a súa actividade, a súa documentación, os seus equipos, os seus aparellos… Chegou cando o buque, que operaba en parella, comezaba a recoller o primeiro lance do día.
Testemuña directa da manobra de virado, o inspector constatou como os ao redor de 18.000 quilos de lirio ou lirio capturados repartíanse entre os dous buques. Ese peixe branco era o obxectivo dos arrastreiros galegos, non o medio centenar de bonitos que se coaron «en estado de putrefacción, mortos de hai días». Inservibles, «deben ser retirados do floco», reza a acta dunha inspección gravada e documentada con fotografías.
Danos na rede e o peixe
Os túnidos, podrecidos e en descomposición, apareceron en distintas partes do aparello, danando «a rede en varias zonas» e dificultando a recollida ata o punto de que se prolongou durante dúas horas, máis do habitual. O patrón do arrastreiro onde o inspector de pesca cumpría coa súa misión lamentaba a indeseada aparición dos bonitos putrefactos porque lle machucaron todo o lirio que capturaran. Non valía para vender para consumo humano, subliñou, pero a inspección advertiulle que non podía descartalo, debía declaralo e restalo da cota do barco, contabilizalo coma se fose obter beneficios.
Non descarta, ademais, paros da frota e concentracións antes as sedes oficiais comunitarias
O sector pesqueiro non vai quedar de brazos cruzados #ante a estocada máis recente -porque se teme que non será a última- que chega da Comisión Europea. Facendo uso das súas competencias exclusivas na materia e ignorando ao Consello, obviando a oposición de España e Irlanda e ninguneando as advertencias dos profesionais sobre os erros da proposta, o Executivo comunitario ha expulsado a máis de 10.000 pescadores europeos das súas zonas de traballo.
«Un pau tremendo para todo o sector pesqueiro europeo —manifestaba Juan Carlos Corrás, xerente de Pescagalicia, con frota de Gran Sol—. Este comisario acabará por fin coa pesca en Europa; outros e outras o tentaron antes pero este o acabará logrando». Non sen atopar resistencia, desde logo. A patronal da pesca española, Cepesca, xa avanzou que plantará batalla xurídica ao Executivo. Aínda que o texto da decisión aínda non está publicado, a patronal decidiu estudar as opcións legais que ten contra unha decisión con importantes «lagoas científicas e técnicas». E non descarta a convocatoria de paros e concentracións #ante distintos organismos europeos e españois.
Marcadas en vermello, as áreas mariñas de España, Portugal, Francia e Irlanda que a Comisión Europea quere pechar á pesca en contacto co fondo, artes fixas de anzol e de rede e arrastre ICES
A prohibición expulsa a uns mil barcos de 16.419 quilómetros cadrados
A Comisión Europea acaba de consumar o veto a toda a pesca de fondo en 87 áreas de España, Portugal, Francia e Irlanda. Ignorando a inusual «non opinión» do Consello Europeo, as reiteradas advertencias do sector sobre a presunta ilegalidade dunha prohibición carente dos preceptivos informes de impacto socioeconómico e sen diferenciar os distintos impactos das artes pesqueiras, Virginijus Sinkevicius, eurocomisario de Medio Ambiente, Océanos e Pesca, expulsa dos seus caladoiros tradicionais a uns mil barcos, parte deles galegos. Concreta que non poderán faenar en 16.419 quilómetros cadrados, en 57 zonas porque son espazos onde se sabe que hai ecosistemas mariños vulnerables e nos outros 30 non o especifica, pero todo apunta a que se supón que podería habelos xa que serían «zonas sensibles».
O sector mar-industria mostra a súa preocupación pola nova normativa
a Xunta recurrirá ante el Tribunal Supremo la reforma del reglamento de Costas, con el objetivo de mantener la actividad económica y garantizar el empleo en el litoral gallego. Así lo indicó la conselleira do Mar, Rosa Quintana, tras mantener con su homóloga de Medio Ambiente, Ángeles Vázquez, una reunión con representantes del complejo mar-industria gallego para abordar «o escenario preocupante que xera esta nova normativa, aínda máis restritiva que a modificación da duración das concesións introducidas pola Lei de Cambio Climático», aseveran desde el Ejecutivo autonómico.
Ángeles Vázquez expresou durante o encontro que as novas disposicións para o litoral, contra as que a Xunta elabora xa un recurso, reforzan a intención do Goberno central de expulsar do litoral «toda presenza social e económica sen xustificación técnica algunha», como se reflicte na eliminación de prórroga extraordinaria de todas as concesións de actividades económicas, e co establecemento dunha duración máxima de 30 anos para a ocupación do dominio público marítimo-terrestre.
Rosa Quintana apuntou que o novo regulamento de Costas acabará afectando a todas as empresas do complexo mar-industria asentadas nesa franxa de dominio público cando deban renovar as súas concesións. Alertou de que se dará «unha situación en fervenza: irán todas recibindo notificacións de que non procede a prórroga, ou que é por un ano, ou que terán que encargar informes técnicos que xustifiquen a necesidade de que estean instaladas non litoral». Subliñou que nos últimos meses xa se produciron dificultades nese sentido, polo que, cando se apliquen as novas regras, a situación complicarase aínda máis. Incidiu no dano que se causará ás empresas da cadea mar-industria de Galicia, desde o punto de vista económico e social, reclamando de novo para a Xunta as competencias para a xestión do dominio público marítimo-terrestre, por coñecer as actividades que se desenvolven na costa e as súas especificidades.
Subliñou ademais as diferenzas que existen entre os 2.500 quilómetros da costa galega, coas súas cambiantes mareas, doutros litorais españois. Anunciou, ademais, que o próximo día 20 os empresarios do sector galego abordarán estas cuestións coa Dirección Xeral de Costas en Madrid, onde tratarán de buscar un cambio de dirección lexislativa.
Ao ritmo actual de capturas, os barcos españois esgotarán a súa cota en días
Cando a frota española descarga o 90 % da súa cota anual de bonito do norte, a Secretaría Xeral de Pesca adoita anunciar o peche precautorio da costeira. Sen actualizar, os últimos datos oficiais indican que este 12 de setembro consumira o 80 %. Dispón dunhas 3.700 toneladas das preto de 18.127 que pode capturar. Os grandes bancos de Thunnus alalunga hanse espallado polo Cantábrico, moito máis ao norte que nas catro campañas anteriores e picando menos. Ata o de agora. Tras achegarse á costa da Mariña, este luns había dous preto da Coruña: un a 30 quilómetros ao noroeste e outro a 60 ao norte. Tamén morden máis os anzois da frota española. De descargar unha media diaria de 125 toneladas nas tres primeiras semanas de agosto, no que vai de setembro roza as 206.
A ese ritmo, en dez días superaría o límite do 90 % da súa cota. Dado que o consumo oficial contabilízase polos desembarcos, non polo xa capturado, todo apunta ao comezo da conta atrás para saborear fresco o bonito do norte da frota española. Teoricamente, uns 300 barcos autorizados, aínda que non hai cifras reais dos galegos e asturianos que o pescan con reclamos artificiais á cacea ou curricán, nin dos cántabros e os vascos que usan cebo vivo.
Burela copa as descargas
Tamén son provisionais as cifras de PescadeGalicia que indican que ata este luns comercializáronse en Burela preto de 1.100 toneladas, a maioría das 1.650 alijadas en Galicia. O quilo páganllo aos pescadores a medias de 4,63 euros, antes de taxas e impostos. Unha media de récord, pero non moito maior que os 4,44 da costeira do 2017, a última que se prolongou ata outubro. As catro seguintes foron as máis breves da historia, rematando entre 16 e o 25 de agosto. Todo indica que á actual quedan dúas semanas.
Ao norte da Coruña, moi preto da frota artesanal española que xa declarou preto de 14.500 toneladas, tamén pescan bonito industrialmente arrastreiros pelágicos de Francia e Irlanda. Para toda a campaña, os franceses teñen unhas 5.900 toneladas e os irlandeses, unhas 3.320.
Varios comparecentes aludiron ao traumático que foron as reparticións. Torcuato Teixeira lembrou a acampada da frota do cerco galego en protesta pola distribución das cotas de cabala en base a criterios históricos SANDRA ALONSO
Quintana avoga por unha revisión completa da Lei de Pesca Sostible
O mesmo presidente da Comisión de Agricultura e Pesca do Congreso díxoo: «Hoxe é o día de Galicia». Porque a maioría dos que compareceron onte para dar a súa opinión sobre a Lei de Pesca Sostible ou representaban á pesca galega, ou eran galegos representando ao sector español no seu conxunto. Como a secretaria xeral de Pesca, Alicia Villauriz, ou o presidente das confrarías de España, Basilio Otero.
Por Galicia falou a súa conselleira, Rosa Quintana, que aclarou que máis que en calidade de mandataria facíao como portavoz da opinión maioritaria da pesca da comunidade, esa que se plasmou nun ditame do Consello Galego de Pesca e que, en definitiva, pide unha revisión completa do texto legal ao que estes días chovéronlle máis criticas que eloxios. Ademais, esa nova redacción ten que saír dun diálogo cos afectados que avance en seguridade xurídica —tacha recorrente— e que dea resposta ás necesidades da frota.
O actual texto non só non dá esa resposta senón que o enreda nunha maraña legal ao derrogar só en parte a Lei de Marítima do 2001, entrar en cuestións que son competencia das comunidades autónomas e, ao mesmo tempo, redactar proxectos de reais decretos, como o de ordenación pesqueira ou a pesca de recreo en augas exteriores.
De que hai que actualizar un texto ao que lle pasaron máis de vinte anos por encima Quintana non ten dúbida. O que cuestionou por boca de Galicia é se é leste o momento oportuno, agora que se está ás portas dunha revisión da política pesqueira común que podería deixar obsoleta a lei nada máis salga publicada no BOE (Boletín Oficial do Estado).
Antimonopolio
En canto á controvertida cuestión sobre se o texto proporciona ou non seguridade xurídica á frota, a opinión de Galicia alíñase cos que ven no texto unha ameaza para os investimentos xa feitos no sector. Interpreta, como a patronal Cepesca, que se abre a porta para modificar reparticións xa realizadas, aínda que admite que se necesitan mecanismos que impidan a acumulación de cotas e o seu uso meramente mercantil e especulativo.
A doutora en Económicas e experta en Economía Pesqueira criticou que o proxecto de lei poña só o foco nunha parte da actividade pesqueira
a secretaria xeral de Pesca, Alicia Villauriz, insistiu no que desde o ministerio vén repetindo unha e outra vez: que é unha lei que contribuirá a que o sector sexa cada vez máis sostible, competitivo e rendible, que dotará de maior seguridade xurídica aos pescadores e que permitirá xerar riqueza e emprego.
Villauriz tratou de desmontar táchalas que ao longo destes días fóronselle colgando ao que é un dos proxectos lexislativos estrela do departamento que dirixe Luís Planas. E non foron poucos. Para empezar, a doutora en Económicas e experta en Economía Pesqueira Carme García Negro, que reprochou que se abordou a pesca como unha mera actividade extractiva e non como «unha actividade económica que produce peixe», ao non incluír a transformación ou a comercialización, que forman parte da pesca.
Ao seu xuízo, o texto pon demasiado foco nunha parte da actividade e carga na parte ambiental da sustentabilidade sen definir sequera que é pesca sostible. «Necesitamos recursos vivos, pero tamén necesitamos pescadores non mortos», dixo.
Torcuato Teixeira, en representación da coruñesa Pescagalicia, arremeteu contra o intento de privatizar unhas cotas que «deben ser para quen as pesca, non para comercializar con elas», liña na que tamén se pronunciou Basilio Otero, presidente das confrarías españolas, que avogou por «que un punto ou unha coma non paralicen o sector pesqueiro».
Varios comparecentes aludiron ao traumático que foron as reparticións. Torcuato Teixeira lembrou a acampada da frota do cerco galego en protesta pola distribución das cotas de cabala en base a criterios históricos SANDRA ALONSO
Quintana avoga por unha revisión completa da Lei de Pesca Sostible
O mesmo presidente da Comisión de Agricultura e Pesca do Congreso díxoo: «Hoxe é o día de Galicia». Porque a maioría dos que compareceron onte para dar a súa opinión sobre a Lei de Pesca Sostible ou representaban á pesca galega, ou eran galegos representando ao sector español no seu conxunto. Como a secretaria xeral de Pesca, Alicia Villauriz, ou o presidente das confrarías de España, Basilio Otero.
Por Galicia falou a súa conselleira, Rosa Quintana, que aclarou que máis que en calidade de mandataria facíao como portavoz da opinión maioritaria da pesca da comunidade, esa que se plasmou nun ditame do Consello Galego de Pesca e que, en definitiva, pide unha revisión completa do texto legal ao que estes días chovéronlle máis criticas que eloxios. Ademais, esa nova redacción ten que saír dun diálogo cos afectados que avance en seguridade xurídica —tacha recorrente— e que dea resposta ás necesidades da frota.
O actual texto non só non dá esa resposta senón que o enreda nunha maraña legal ao derrogar só en parte a Lei de Marítima do 2001, entrar en cuestións que son competencia das comunidades autónomas e, ao mesmo tempo, redactar proxectos de reais decretos, como o de ordenación pesqueira ou a pesca de recreo en augas exteriores.
De que hai que actualizar un texto ao que lle pasaron máis de vinte anos por encima Quintana non ten dúbida. O que cuestionou por boca de Galicia é se é leste o momento oportuno, agora que se está ás portas dunha revisión da política pesqueira común que podería deixar obsoleta a lei nada máis salga publicada no BOE (Boletín Oficial do Estado).
Antimonopolio
En canto á controvertida cuestión sobre se o texto proporciona ou non seguridade xurídica á frota, a opinión de Galicia alíñase cos que ven no texto unha ameaza para os investimentos xa feitos no sector. Interpreta, como a patronal Cepesca, que se abre a porta para modificar reparticións xa realizadas, aínda que admite que se necesitan mecanismos que impidan a acumulación de cotas e o seu uso meramente mercantil e especulativo.
Neste sentido, Quintana propuxo incluír na lei unha limitación da porcentaxe de cotas que pode concentrar unha determinada empresa e que se aborde un estudo para coñecer por que se producen eses excedentes de cota para poder actuar e atallar tanto as situacións monopolísticas como a especulación.
Como outros relatores, a conselleira considerou excesivo esa porcentaxe do 10 % que se reserva o Estado, pois, segundo dixo, supón acaparar 50.000 toneladas ao ano, que veñen sendo, así a ollo, 170 millóns de euros segundo o prezo medio do peixe nas lonxas galegas. Saberao en canto teña ese informe xurídico que a Xunta encargou sobre a consideración dos dereitos de pesca como ben demanial.
Outra crítica galega é que a Lei de Pesca Sostible escora cara á vertente ambiental, «dez veces máis presente que a económica e social» no texto.
Achaca a baixa execución dos fondos aos esixentes requisitos de Bruxelas
Cando o covid puxo difícil as cousas ás mariscadoras do montón, que foron consideradas como o pescadores sector esencial a pesar de que o seu marisco —superados os primeiros días que as distribuidoras se dedicaron á provisión— non era o máis demandado do mercado, a Xunta lanzou un salvavidas en forma de axudas. Era o plan Avantemar, dotado con 77 millóns de euros, co que saír ao rescate daqueles profesionais do sector que se vían obrigados a saír a traballar sen ter garantías de non incorrer en perdas.
Ese montante constituía, a dicir da Xunta, unha rede de seguridade para aqueles colectivos que non podían beneficiarse das axudas do Ministerio de Agricultura e Pesca, que non dubidou en cualificar de «escasas». Deses 77 millóns, algo máis de cinco reserváronse para as profesionais do marisqueo a pé que tiveron que interromper a súa actividade durante a pandemia e non puideron beneficiarse da prestación por cesamento de actividade derivada da declaración do estado de alarma. Con todo, non puido executar nin o 3 % dese fondo, como admitiu onte a directora xeral de DesenvolvementoPesqueiro, Susana Rodríguez, na Comisión de Pesca do Parlamento de Galicia.
Trata de facilitar a participación do sector pesqueiro na investigación e compasar os estudos que se aborden coas necesidades do sector
Coa a súa presidenta, a directora xeral de Desenvolvemento Pesqueiro, Susana Rodríguez, como mestra de cerimonias onte botou a andar a Rede que enreda a científicos e sector pesqueiro galego nun mesmo órgano asesor. O ente pretende aliñar a investigación científica e a experiencia do sector para optimizar a xestión dos recursos e asegurar unha explotación sostible dos mesmos nas súas tres vertentes: ambiental, pero tamén económica e social.
Precisamente, este órgano, que asesorará á Consellería do Mar á hora de tomar decisións, pretende alentar o intercambio de información entre ciencia e experiencia para facilitar a adaptación do sector pesqueiro aos cambios que se producen nas pesqueiras e recursos mariños.
Participación do sector
Entre as funcións desta Rede está a de promover a participación activa do sector en proxectos de investigación, mostraxes, vixilancia e probas tecnolóxicas. Tamén impulsará estudos e accións de seguimento que permitan chegar a unha xestión sostible dos stocks e caladoiros.
A conselleira de Mar, Rosa Quintana, que participou na presentación do organismo na Cidade da Cultura, expuxo que esta iniciativa, pioneira na comunidade, permitirá identificar os intereses da industria do mar para tratar de darlles solución.
Así mesmo, Quintana enxalzou o papel que terá á hora de facilitar máis datos biolóxicos, ambientais e socioeconómicos para defender os intereses de Galicia #ante institucións como as europeas.
A Rede entre o sector pesqueiro e os organismos científicos de Galicia está integrada por membros da Federación Galega de Confrarías e de cada unha das tres provinciais, persoal do Instituto Tecnolóxico para ou Control do Medio Mariño de Galicia (Intecmar), do Centro de Investigacións Mariñas (CIMA), do Instituto Politécnico Marítimo Pesqueiro do Atlántico, das tres universidades galegas (USC, UDC e UVigo); do Consello Superior de Investigacións Científicas (CSIC), do Consello Galego de Pesca, do colectivo de marisqueo a pé, da Federación de Redeiras e dos Grupos de Acción Local do Sector Pesqueiro (GALP).
Cepesca reclama que se deixe de falar de «armadores de salón»
Os empresarios da pesca non lles gusta iso de armadores de salón. Denomínase así a aqueles propietarios de barcos que teñen cotas pero que en lugar de pescalas dedícanse a vendelas a outros que si as capturan sen que así o seu buque teña que saír ao mar. É ofensivo e «insultante» para a gran maioría «daqueles que se levantan ás 6 da mañá porque, aínda que non vaian no barco, teñen que ir á lonxa» e realizar outras tarefas en terra, queixouse Javier Garat, secretario xeral de Cepesca.
Por iso onte, na Comisión de Agricultura e Pesca do Congreso —por onde están a desfilar representantes do sector para dar a súa opinión sobre o proxecto de Lei de Pesca Sostible e Investigación Pesqueira— rogou que non se utilice esa locución pexorativa porque non ten nada que ver coa realidade. «Pode haber algún armador desalmado, pero a gran maioría fai o seu traballo con sacrificio e esforzo», apuntou. E por iso mesmo, porque eses desalmados son fabas contadas, a patronal pesqueira considera que a expropiación, retirada, perda —ou termo que se prefira— de dereitos de pesca cando durante dous anos seguidos non se utilicen e véndanse non debería quedar plasmada nunha lei. Que non se empreguen pode obedecer a moitas razóns: «Que o barco estea roto, que o valor das especies sexa ridículo e non sexa rendible pescalas, que non se atope…», explicou Garat. Con regulalo mediante un real decreto ou unha orde ministerial, máis fácil de modificar, sería suficiente. E o mesmo ocorre co mecanismo de optimización de cotas, ese que trata de equilibrar a falta de cotas duns co exceso que teñen os outros. Chegaría, a xuízo de Garat, con regulalo nunha orde ministerial sen estar negro sobre branco nunha lei.
Son dúas arestas distintas da principal tacha que Cepesca pon á proposta de lei: que adoece de seguridade xurídica. Para garantila é necesario que quede explícito que as reparticións de posibilidades realizados ata a data manteranse tal cal están. «Se iso non se garante, pódolles asegurar que a política pesqueira derrubaríase». A fórmula é fácil, opina. Basta con retirar a apostila da disposición adicional cuarta que alude a novas reparticións e que non fai máis que introducir ruído, confusión e, sobre todo, inseguridade xurídica.
Garat apunta que houbo armadores que investiron na compra de dereitos baseándose nesas reparticións. Adquisicións realizadas nuns casos con fondos propios e outros con préstamos bancarios. Por tanto, alterar esa repartición agora supoñería un prexuízo e podería en risco os investimentos que se avalaron precisamente con eses dereitos.
Reserva do Estado
A reserva de posibilidades de pesca para o Estado ao comezo de cada exercicio pesqueiro é outro dos aspectos que desgustan a Cepesca. E non é a única entidade á que incomoda ese 10 % que se retira do total de cotas para atender outras necesidades. Garat subliñou que o sector non se opón a que o Estado se garde parte das cotas, pero considera esaxerado que acapare o 10 %. Cun 3 % sería suficiente, ao entender da patronal. E que se usen esas cotas para intercambios ou para atender necesidades que poidan xurdir está ben, pero que sirvan para dar entrada a barcos sen historicidade nunha pesqueira é algo que non gusta e que podería abrir un precedente «perigoso».
¿Hai algo de bo no proxecto de lei? Por suposto: «A relevancia que se lle dá á investigación pesqueira, os coeficientes redutores que se aproban para redeiras e outros colectivos, que se regule a pesca recreativa e os recursos xenéticos e que se cre o foro asesor de pesca». Pero todo iso quedará desvirtuado se non se apontoa a seguridade xurídica. Sinónimo de privatización?, deixou caer López Uralde, de Podemos. Sinónimo de xestión «que defende a FAO para evitar a pesca olímpica», resolveu Garat.
Quintana dá hoxe a súa visión sobre a lei
As comparecencias de hoxe no Congreso terán marcado acento galego. Entre as voces que se escoitarán está a da conselleira de Mar, Rosa Quintana, que trasladará a opinión da Xunta sobre o texto legal. Intervirán tamén a economista Carmen García Negro, o xurista Carlos Teijo, o anterior secretario de Pescagalicia, Torcuato Teixeira, e Basilio Otero, este en calidade de presidente das confrarías españolas.
O xoves intervirá a conselleira de Mar, ademais da doutora en Económicas Carmen García Negro, o presidente das confrarías españolas e o anterior secretario xeral de Pescagalicia
Representantes do sector pesqueiro e marisqueiro, economistas, biólogos, sindicalistas, pescadores recreativos, ecoloxistas están a desfilar pola Comisión de Agricultura e Pesca do Congreso para dar a súa opinión sobre o proxecto de Lei de Pesca Sostible e Investigación Pesqueira. A reserva do 10 % das cotas por parte do Estado, o cambio nos criterios de asignación de cotas e a «expropiación» de dereitos pesqueiros non usados son as cuestións máis controvertidas. O groso dos relatorios dos representantes galegos serán mañá.
Entre os intervenientes está a conselleira de Mar, Rosa Quintana, que falará antes da secretaria xeral de Pesca, Alicia Villauriz, e do presidente da Federación Nacional de Confrarías de Pescadores (FNCP), o galego Basilio Otero, programado para o peche das sesións. O xoves, ademais de Quintana e Otero, darán a súa opinión e someteranse ás preguntas dos deputados a doutora en Ciencias Económicas Carmen García Negro, o profesor de Dereito Internacional Público da Universidade de Santiago Carlos Teijo e o ata hai unhas semanas secretario xeral de Pescagalicia, Torcuato Teixeira, agora asesor xurídico da FNCP.
Primeiras comparecencias
As primeiras comparecencias tiveron lugar onte. O representante dos depósitos de Cantabria, César Nantes, e os responsables da Federación de Confrarías catalás de pescadores, Antoni Abad, e da Asociación de Pescadores de Artes Menores do Mediterráneo (MedArtNet), Javier Puído alertaron do problema da substitución xeracional da frota española.
Os criterios históricos perden peso na nova Lei de Pesca Sostible
En maio pasado, o sector pesqueiro recibía en Burela un forte tirón de orellas. E non precisamente do ministro Planas. Tampouco da súa man dereita en Pesca, Alicia Villauriz. Foi o director xeral de Ordenación Pesqueira, Ignacio Gandarias, o que reconviu ás organizacións do sector pesqueiro que reprocharon ao Goberno falta de diálogo e consenso á hora de redactar o texto. «Podedes dicir que non estades de acordo, pero consultados estades», reprobou. E tanto. Por dúas veces estivo a exposición pública a lei. Coa redacción orixinal, primeiro, e coa corrixida coa longa lista de apuntamentos do Consello de Estado, despois.
Tampouco será a actual a súa redacción definitiva. Falta toda a tramitación parlamentaria na que se introducirán emendas. O mesmo PSdeG, por boca do seu secretario xeral, Valentín González Formoso, anunciou no seu día que presentará unha para que os bateeiros non queden cun coeficiente redutor do 0,10 e equipáreselles ao que terán mariscadoras, percebeiros, mergulladores profesionais e, por fin, redeiras.
O texto chega agora ao Congreso e os representantes do sector prepáranse para trasladar en voz alta as súas críticas ao que é un dos proxectos lexislativos estrela do á pesqueira do departamento de Luís Planas. Estas son algunhas das súas principais novidades.
¿quen pode pescar?
Requisitos. A lei clarifica que se necesita para acceder aos recursos pesqueiros. Poderá pescar quen obteña unha licenza (que non será obrigatorio levar a bordo, explicita) e un buque con posibilidades de pesca que inscrito no rexistro da frota e incluído nalgún dos censos. Tamén terá que estar adscrito a un caladoiro. E aínda que os nacionais estes aparecían citados nas normativas pesqueiras, por primeira vez quedan recollidos nunha norma con rango de lei e especifícase que coinciden coas cinco demarcacións mariñas creadas pola lei de protección do medio mariño.
cousas para comer
Fincapé na seguridade alimentaria. Aínda que a primeira redacción xa se destacaba a importancia da pesca como garante da seguridade alimentaria, neste segundo texto a súa función de prover á sociedade «de alimentos de orixe mariña de maneira sostible», igual que a súa capacidade de fixar poboación e vertebrar áreas costeiras está máis remarcado.
pesca sostible…
Equilibro das tres patas. Esa sustentabilidade que dá apelido á lei é un imperativo que vén de Bruxelas e por iso viste todo o texto elaborado en español. Pero se a política común pesqueira (PCP) carga o acento na vertente ambiental dese principio, España modula esa cojera calzándola pola parte socioeconómica ao incorporando ferramentas para conseguir o aproveitamento óptimo dos recursos e, sobre todo, a rendibilidade das empresas. Desde Pesca insisten en que non se trata de rebaixar o nivel ambiental —ao contrario «elévao», din—, pero si equilibrar as tres vertentes da perdurabilidad da pesca.
…e investigación pesqueira
Non só con datos biolóxicos xestiónase a pesca. E aí entra en xogo o segundo apelido da lei. A boa xestión precisa da mellor información científica dispoñible. Pero ata o de agora entendíanse eses datos só no plano biolóxico, recontando número de individuos dunha pesqueira e a súa idade. O texto recolle a necesidade de que eses informes científicos incorporen ademais aspectos socioeconómicos do impacto que os consellos que se dean poidan adoptar. Ademais, a aposta é por un enfoque ecosistémico, que non só teña en conta a mortalidade por pesca, senón outros elementos que tamén inciden nos stocks, como a contaminación, o cambio climático ou outras actividades que comparten medio.
criterios de repartición
A maior selectividade, máis cota. Non vai haber unha revolución nas reparticións xa establecidas, como xarda. Iso queda meridianamente claro na disposición transitoria cuarta: «As reparticións (…) anteriores á entrada en vigor desta lei manterán en todo a súa vixencia». Outra cousa é os que haxa no futuro. E aí, os dereitos históricos, aínda que se atenderán, cederán peso en favor doutros criterios, como poden ser a dependencia de determinada pesqueira, a xeración de emprego e a contribución á economía local e, mesmo, o impacto sobre os recursos. Neste sentido, fontes da Secretaría Xeral de Pesca apuntan que «non hai artes de pesca insostibles», pero si se poden consideran cuestións como as dimensións da malla utilizada para mellorar a asignación de cotas de pesca.
bolsas de cotas
Revisión en xullo para redistribución de cotas. A intención de aproveitar ao máximo as cotas de pesca concedidas a España levou ao Goberno para introducir na lei instrumentos de «adaptación dinámica» segundo o consumo de cotas. Xa viña facendo, pero agora será á altura do mes de xullo de cada ano cando se faga unha fotografía do que se capturou e os posibles sobrantes para «poderá poñer ao dispor dos buques que as requiran, no último cuadrimestre do ano, as posibilidades de pesca que se asignaron a outros buques e que resulten sobrantes para unha especie e un censo, modalidade, buque ou grupo de buques».
transferencias de cotas
Distinción entre temporais e definitivas. Na práctica xa viñan diferenciando, pero só agora recóllense nunha lei. Distínguense entre temporais, que producirán efecto ata a finalización do ano natural ou a campaña anual, e definitivas. Ambas requirirán autorización do ministerio e as de carácter permanente, ademais, un informe da comunidade autónoma do porto basee do buque cedente. Estas variacións reflectiranse na publicación anual do censo correspondente ao ano seguinte a aquel en que se autorice a transmisión.
expropiación
Coto aos «armadores de sofá». É un dos apartados máis polémicos: a expropiación de cotas a aqueles armadores que por espazo de dous anos transfiran o 90 % das súas cotas a terceiros. Pesca entende que ningún barco é rendible se consome só un 10 % do asignado, co que dá por suposto que se está especulando co que é un ben público.
o 10 % para o estado
Ata abril. Outra disposición que levantou bochas é esa reserva do 10 % de todas as cotas que reciba España por parte do Estado. Fuentes de Pesca apuntan que este colchón empregarase en atender os intercambios de cota con terceiros países para corrixir os desatinos da estabilidade relativa (a clave de repartición entre os Vinte e sete), pero tamén para compensar en casos de sobrepesca, facer fronte ao risco de que un buque quede sen caladoiro por falta de acordo con terceiros países, ou permitir a entrada de buques no censo.
Reconto das capturas dos recreativos e taxa para pescar nas reservas mariñas
A creación do Foro Asesor de Pesca —que sentará a sector, Administración, sindicatos, oenegués e demais implicados no sector—, o coeficiente redutor do 0,15 que recoñecerá a penosidad do oficio de redeiras e mergulladores e revisa o que se aplicaba a mariscadoras e percebeiros, así como a regulación da explotación de recursos xenéticos que teñan a consideración de recursos pesqueiros son outras das novidades que introduce a lei. Unha norma que estendeu as súas redes cara á pesca recreativa, dado o auxe e o impulso que cobrou dun tempo para acó. «É necesario coñecer o impacto da pesca recreativa», apuntan desde Pesca.
pesca de recreo
Con cotas e vedas. «Non se lles vai a poñer unha caixa azul, pero si un sistema en coordinación coas comunidades autónomas con competencias neste ámbito que permita dispoñer duns datos homoxéneos para coñecer que está a pasar no sector». Tampouco levarán un diario electrónico de a bordo como tal, pero si terán que comunicar as capturas por medios electrónicos. E, por suposto afectaranlle todas as vedas e medida de protección e xestión ditadas á pesca profesional. Iso si, xamais poderán comercializar as súas capturas.
augas exteriores
Chárter e deportivos. A licenza de pesca recreativa que emita unha comunidade en augas interiores servirá tanto para as propias como para o resto da costa doutras autonomías do mesmo caladoiro e para as exteriores. Para capturar especies que estean suxeitas a plans ou medidas de conservación, os recreativos necesitarán, ademais do permiso ordinario, unha autorización especial do ministerio e terán que enviar electronicamente as súas capturas. Non se libran deste requisito nin os deportivos, que, como os afeccionados que alugan unha embarcación, terán que comunicar as súas capturas e, mesmo, informar cun mes de antelación de que van realizar a actividade.
Ademais, crea un rexistro de pesca de recreo, que recollerá persoas físicas, barcos autorizados e autorizacións especiais. Un censo interconectado coas comunidades autónomas, que poderán acceder para consulta.
reservas mariñas
Pagar por pescar. A lei crea unha taxa por actividades recreativas, sexa pesca ou mergullo nas doce reservas mariñas do Estado.
Alicia Villauriz participa no 35 período de sesións do Comité de Pesca da organización, que estuda crear un subcomité para avanzar na gobernanza do sector
O 2022 é o Ano Internacional da Pesca e a Acuicultura Artesanal (AIPAA 2022). E a FAO (Organización das Nacións Unidas para a Agricultura e a Alimentación) non podía deixar pasar esa efeméride na apertura do 35 período de sesións do seu Comité de Pesca. Por iso, paralelamente á inauguración, organizouse un acto ao máis alto nivel no interveu a secretaria xeral de Pesca do Ministerio de Pesca español, Alicia Villauriz. Esta recoñeceu o labor da frota artesanal española, que se caracteriza por ser unha pesca de litoral, cun marcado carácter local, que faena preto dos seus portos basee e achega ao mercado produtos fresco para consumo nos fogares e hostalería e puxo en valor ante a FAO a figura propia das confrarías, que teñen un papel preponderante no desempeño desta modalidade de pesca, informou o ministerio nun comunicado.
Villauriz tamén se reuniu coa directora xeral adxunta da FAO, Helena Semedo, para analizar a colaboración en materia pesqueira entre España e a FAO. A secretaria xeral de Pesca trasladou a Semedo o apoio de España á constitución dun subcomité de xestión pesqueira -obxecto de debate neste 35 período de sesións- e o seu compromiso coa iniciativa sobre Portos Azuis, sen esquecer destacar «o liderado que o porto de Vigo tivo no impulso desta iniciativa desde a súa creación».
En canto á súa intervención na apertura das sesións do Comité de Pesca, Villauriz apelou ao papel da pesca sostible para poder alcanzar os obxectivos marcados na Axenda 2030 para o Desenvolvemento Sostible, e emprazou á comunidade internacional a defender esta actividade ao considerala clave para o abastecemento alimentario a nivel mundial.
Neste encontro estudarase a posibilidade de establecer un subcomité de ordenación pesqueira para apoiar o diálogo sobre solucións de gobernanza e xestión para a conservación e o uso sostible dos recursos pesqueiros. Ademais analizarase a opción de poñer elaborar directrices para a acuicultura sostible.
O proceso electoral nas 63 confrarías, que onte botou a andar, podería acentuar unha substitución que xa viviron entes como Anfaco, Conxemar ou Acerga
in excesivo ruído, traumas ou grandes anuncios, ao longo destes meses o mar foi mudando de caras ata mostrar un rostro bastante diferente ao que tiña cando en xaneiro cambiouse o …….
OUTUBRO, XANEIRO, MARZO E MAIO, ESCOLA DE MERGULLO PROFESIONAL PRODITECH (CENTRO JOVELLANOS – PRINCIPADO DE ASTURIAS)
Xa non é necesario desde hai meses, o validar a titulación de mergullador profesional recolector de recursos mariños, na Xunta de Galicia.
Remitímoslle a información sobre as próximas convocatorias do CURSO MERGULLADOR PROFESIONAL RECOLECTOR DE RECURSOS MARIÑOS, (inclúe o recoñecemento médico e o curso de Xefe de Equipo) en Asturias, no Centro Jovellanos, a información do curso é a seguinte:
[*] Mergullador profesional recolector submarino de recursos mariños.
Este certificado capacita para efectuar inmersións ata unha profundidade de 15 metros sen descompresión, con subministración desde superficie, empregando como único medio respirable o aire, coa finalidade de realizar principalmente traballos relativos á recolección ou extracción de recursos mariños pesqueiros.
OUTUBRO 2022
DATA INICIO: 03 de outubro 2022
DATA FINALIZACIÓN: 21 de outubro 2022
XANEIRO 2023
DATA INICIO: 09 de xaneiro 2023
DATA FINALIZACIÓN: 27 de xaneiro 2023
MARZO 2023
DATA INICIO: 13 de marzo 2023
DATA FINALIZACIÓN: 31 de xaneiro 2023
MAIO 2023
DATA INICIO: 29 de maio 2023
DATA FINALIZACIÓN: 16 de xuño 2023
• Carga horaria do curso: 81 Horas lectivas. 15 días
• Horario lectivo: de luns a venres.
• (Curso de Xefe de equipo) Primeiros auxilios para mergulladores, subministrador de Osíxeno e Desfibrilador externo semiautomático. Inclúe título internacional e manual do curso.
A Xunta explicou onte o proceso que se abrirá o luns aos profesionais do sector e presentou a aplicación móbil coa que fomentará a participación
l Diario Oficial de Galicia publicará o vindeiro luns a convocatoria do procedemento electoral para renovar os cargos nas confrarías de pescadores de Galicia. O que agora arrinca será o terceiro proceso que se realiza con carácter unificado nos 63 depósitos galegos.
A modo de preámbulo, a Consellería do Mar organizou a xornada Ou mar nas nosas mans, na que distintos representantes da Xunta explicaron aos profesionais do sector pesqueiro os pasos dun proceso que terá o seu momento máis destacado o día 29 de outubro, data para a que quedará fixada a xornada de votacións.
A proclamación definitiva dos membros da xunta xeral de cada depósito establecerase para o 9 de novembro e o 24 alcanzará o carácter definitivo. Ao día seguinte, o 25, tomarán posesión. Unha vez elixidos os patróns maiores de Galicia e o resto dos membros do cabido dos depósitos renovaranse tamén os cargos das tres federacións de depósitos provinciais e da galega.
A conselleira de Mar, Rosa Quintana, que clausurou a xornada celebrada na sede da Federación Galega de Confrarías, en Ou Milladoiro, animou aos preto de 11.000 socios dos 63 depósitos da comunidade para implicarse e participar nestes comicios, «tanto formando parte dalgunha dás candidaturas como acudindo ás urnas ou día dás votacións», expón nun comunicado. E é que, que «as confrarías son entidades fundamentais tanto para a defensa dous intereses do sector na súa área de influencia como para facer de interlocutores coas distintas Administracións, polo que teñen un papel vital non día a día dous profesionais do mar», abundou.
Aplicación específica
Neste terceiro proceso unificado —os anteriores celebráronse no 2014 e o 2018—, o sector terá á súa disposición unha aplicación, Elecon Móbil —deseñada pola Axencia para a Modernización Tecnolóxica de Galicia— que pretende servir de apoio e favorecer a dinamización do proceso electoral entre os membros dos órganos reitores das confrarías e as súas agrupacións sectoriais.
Nos últimos comicios, celebrados no 2018, a participación nas eleccións superou o 62%, unha porcentaxe similar ao que se rexistrou no 2014. Con todo, foi necesario votar en 59 das 63 confrarías, debido a que en catro dos depósitos o número de candidatos coincidía co número de vogais que debían ser elixidos.
En varias zonas de Pontevedra e Vigo, así como en Cedeira, están prohibida a extracción de moluscos por toxina paralizante
Difícil facer unha previsión sobre como evolucionará a marea vermella en Galicia. Dio José Molares, subdirector do Intecmar, cos datos dos últimos recontos de fitoplancto tóxico. Non esconde que a actual situación «é complicada», no sentido de que se incrementou a presenza de células con toxicidade con respecto á semana pasada. Así, aínda que onte puidéronse abrir á extracción de bivalvo varios polígonos de bateas —uno en Sada, dúas na ría de Arousa e outro en Camariñas— xa en niveis tolerables de toxina lipofílica, foi preciso prohibir a extracción de marisco dos bancos da ría de Pontevedra, neste caso afectados pola paralizante (PSP).
Ocorre que, como explica Molares, conflúen dous episodios de marea vermella: un de toxina lipofílica provocado pola especie Dinophysis acuta e outro de toxina paralizante provocado pola Alexandrium spp. E de ambas as constatouse nos últimos recontos de células un incremento significativo que fai pensar que os peches de polígonos manteranse e mesmo é probable que se vexa afectado algún banco marisqueiro máis.
A pesar da irrupción deste fenómeno, mexillóns, ameixas, berberechos e outros moluscos continúan chegando sen problemas ao mercado, moi lonxe de estar desabastecido. Son xa 19 polígonos de bateas dos que se pode extraer bivalvo, aínda que outros 33 permanecen pechados, sexa por toxina lipofílica, paralizante ou, nalgún caso, pola confluencia de ambas.
En canto ao marisqueo, a toxina paralizante por agora só impide a extracción de moluscos en Cedeira, nos bancos máis interiores da ría de Pontevedra e dúas áreas da de Vigo.
Precisamente estas dúas últimas rías son as máis afectadas por esta implosión de células tóxicas combinadas, que afectou en menor medida ás de Arousa e Muros-Noia, onde hai bateas pechadas á extracción, pero non praias.
Detrás desta proliferación de fitoplancto tóxico hai un cóctel de temperaturas, iluminación, afloramientos e nutrientes que favoreceu a proliferación deste tipo de algas. Pero é un fenómeno natural e aínda que «agora parece como que nos está atacando Rusia», a toxina desaparecerá. E cando iso ocorra, «o que queda son moluscos máis gordos», tranquiliza Molares.
Torcuato Teixeira, nunha imaxe de archivo PEPA LOSADA
Somos Mar
REDACCIÓN/ LA VOZ
Deixa os seus cargos nas organizacións coruñesas PescaGalicia, Lonxa A Coruña e Fremss
Arranca setembro cun cambio relevante no panorama pesqueiro da Coruña e estatal, no que concierne á Federación Nacional de Confrarías de Pescadores (FNCP). A partir do día 5, Torcuato Teixeira Valoría, avogado especializado nun sector onde atesoura unha dilatada traxectoria, ocuparase a tempo completo da asesoría xurídica dunha entidade que preside outro galego, Basilio Otero, á súa vez patrón maior de Burela e titular da Federación de Confrarías de Pescadores de Lugo.
Otero explica que fichaxe de Teixeira chega tres meses despois da xubilación do anterior responsable da área xurídica da FNCP, Jacinto Insuza. Teixeira asume o novo cargo como «reto importante» na súa dobre vertente de avogado especialista en temas da pesca, un mundo do que se declara un apaixonado.
Pola «dedicación total» que require a asesoría legal da federación española de depósitos, Teixeira deixa a secretaría xeral da coruñesa Organización de Produtores PescaGalicia, creada tras a fusión das asociacións de armadores PescaGalicia-Arpega-Obarco. Tampouco continuará no consello de administración de Lonxa A Coruña, xestora dunha dos mercados pesqueiros de referencia en Galicia, España e a Unión Europea. E vaise da tamén coruñesa Fundación Rendemento Económico Mínimo Sostible e Social (Fremss). En principio, o novo asesor xurídico da federación española de confrarías si seguirá asesorando aos membros da Organización de Buques Arrastreiros Coruñeses e representando ao sector pesqueiro no ConselloGalego de Pesca e no Observatorio dá Eólica Mariña de Galicia. Coñece o mundo dos depósitos tan de preto como só pode quen foi patrón maior da Coruña durante cinco anos, de 1998 ao 2003, cando renunciou.
Primeiro e segundo pola esquerda, Javier Garat e Basilio Otero, fronte ao ministro Luís Planas, o pasado marzo, cando lles explicou as axudas á frota pola guerra en Ucraína A. Pérez Meca
Dirixentes do sector explicarán o seu rexeitamento porque o Estado permítelles compralas, alugalas e usalas como aval bancario
individual ou colectivamente, a maioría das especies pesqueiras de interese comercial xestiónanse mediante cotas. Desas posibilidades de pesca depende a rendibilidade da frota. Desde hai anos, todos os que gobernaron España permiten e mesmo alentan a compravenda e o alugueiro. A título particular ou a través das organizacións que os agrupan, armadores de todas as comunidades autónomas investiron millóns de euros en adquirir cotas. Polo seu valor económico, sen reparos do Estado, ata a banca acéptallos como aval de créditos. Con todo, a Lei de Pesca aprobada polo Consello de Ministros a mediados de maio abre as portas para expropialos. Dispostos a dar a batalla, dirixentes do sector citados para opinar sobre a nova lei desembarcarán entre os días 6 e 8 no Congreso cargados deses e outros argumentos.
A norma nacional que actualiza a do 2001 chega ás Cortes sen incluír as alegacións da organizacións pesqueiras a ese aspecto, dos máis controvertidos. Tal cal a elaborou o Ministerio de Agricultura, Pesca e Alimentación, que preside Luís Planas, inclúe a posibilidade de retirarlle as cotas a armadores que en dous anos transfiran [o eufemismo oficial empregado para definir o alugueiro ou a compra-venda] o 90 % delas. Sen resarcilos e reservándose a redistribución entre o resto da frota.
«Crítica xeralizada»
Basilio Otero, patrón maior de Burela e presidente da Federación Nacional de Confrarías de Pescadores, é un dos dirixentes da frota convidado a comparecer no Congreso. Este mércores constataba a «crítica xeralizada, pola inseguridade xurídica que crea», a unha modificación que pode afectar as posibilidades de pesca xa distribuídas e, por tanto, a dereitos e intereses de quen investiu nelas.
Javier Garat, secretario xeral da patronal Cepesca, insistía semanas atrás en que a lei debe deixar claro que os novos criterios aplicaranse só ás especies que se repartan por primeira vez. Pola contra, «provocaría serios prexuízos a moitas empresas e atentaría contra a súa seguridade xurídica porque, comprando ou alugando cotas, realizaron importantes investimentos para contar coas suficientes posibilidades de pesca que aseguren a súa rendibilidade».
Pesca outorga como unha «cesión» cotas que son «un ben común»
Fronte a esa defensa dos dereitos dos pescadores que compraron cotas para poder pescar os suficiente, no sector tamén hai quen aplaude a posibilidade de retirarllas aos «armadores de salón», como bautizaron aos que viven de alugalas, non de capturalas.
A Lei de Pesca Sostible e Investigación Pesqueira, o nome completo da nova, establece que as cotas repartidas antes «manterán en todo a súa vixencia, sen prexuízo» dos cambios rexeitados. Alicia Villauriz, secretaria xeral de Pesca, xustificounos tempo atrás en Burela cando respondeu as críticas subliñando que son «un ben común, un recurso público», non unha propiedade particular, recalcou. A Lei de Réxime Xurídico das Administracións Públicas considéraas un ben público que, tal e como dixo Ignacio Gandarias, director xeral de Ordenación Pesqueira, outórganse aos pescadores como «unha cesión». Desde Pesca inciden no seu propósito de «garantir a máxima seguridade xurídica» aos armadores que cumpran as normas ao utilizalas.
Mariñeiros en activo ou as súas parellas serán serán os alumnos dos cursos que lle financiará a consellería a confrarías e outras organizacións do sector
Contribuir á substitución xeracional e captar os tripulantes que tanto bota en falta a frota pesqueira galega é, en resumo, o principal obxectivo dos 707.000 euros que ofrece a Consellería do Mar a entidades do sector para organizar e impartir en Galicia cursos de formación profesional durante este ano e o próximo. Dun mes, contado a partir deste 31 de agosto, dispoñen para solicitar subvencións que se financiarán con cargo ao Fondo Europeo Marítimo e de Pesca (75 %) e á Xunta (25 %).
Mar publica este martes unha convocatoria na que seleccionará os proxectos que, segundo o seu criterio, axústense máis ás condicións dun programa co quere dar «resposta á necesidade coa formación de novos profesionais que se incorporen ás actividades marítimo-pesqueiras». Combina ese obxectivo co de «impulsar a competitividade do sector extractivo e a mellora dás capacidades dúas traballadores do mar», facilitando a aprendizaxe permanente, a súa integración en actividades complementarias da pesca e, ao mesmo tempo, reducir a sinistralidade laboral no sector. A consellería que preside Rosa Quintana tamén quere «mellorar vos perfís profesionais».
Confrarías de pescadores e federacións, organizacións de produtores, cooperativas do mar, as asociacións de profesionais e demais entidades da pesca con sede en Galicia poden optar a subvencións que este ano suman 257.000 euros e o próximo, 450.000. Individual ou conxuntamente, como unha agrupación de entidades, deberán destinar o diñeiro a formación específica marítima e náutico-pesqueira, tanto para os mariñeiros en activo, autónomos ou asalariados, como para os seus cónxuxes ou parellas de feito.
Desde patrón local a xornadas ou talleres
Os fondos públicos da Unión Europea e da Xunta financiarán cursos de patrón local de pesca, desa titulación en ponte e en máquinas, de seguridade marítima básica, de operador restrinxido ou xeneral do Sistema Mundial de Seguridade Marítima, de patrón portuario, de radar de punteo, de loita contra incendios, de embarcacións de supervivencia e botes de rescate, de formación sanitaria e de mariñeiro-pescador.
Tamén é posible destinalos a clases de competencias dixitais, innovación, xestión empresarial, comercialización e seguridade alimentaria, xestión sostible de recursos e ecosistemas mariños, seguridade e hixiene no traballo, prevención de riscos laborais e enfermidades profesionais, xestión da produción, reprodución e xenética, nutrición, patoloxía e xestión sanitaria, lexislación e xestión ambiental, igualdade de oportunidades, impulso do papel da muller, transferencia tecnolóxica, seminarios, xornadas ou talleres de pesca e marisqueo.
As subvencións financiarán gastos de persoal propio ou a contratación de empresas ou entidades prestadoras de servizos, así como os equipamentos, o material didáctico, equipos de seguridade individual, seguros de accidentes e as probas de natación nos cursos de mariñeiro-pescador. Iso si, todos deberán contar con polo menos dez alumnos e, de forma excepcional, custeará os que finalicen con menos. Os detalles da convocatoria publícanse no Diario Oficial de Galicia deste 30 de agosto.
O helicóptero Pesca 2 aterrou nun prado do municipio de Valdoviño CESAR TOIMIL
O helicóptero Pesca 2 rescatou o corpo e trasladouno ao Hospital Naval de Ferrol
Un pescador asturiano faleceu esta mañá na costa de Narón, ao precipitarse por unha zona de cantís próxima á illa de Pena Lopesa, cara ao litoral de Ferrol. O helicóptero Pesca 2, con base no porto de Celeiro, rescatouno, aterrou nun prado próximo, na zona de Campelo (Valdoviño), onde os servizos sanitarios confirmaron o falecemento, e trasladouno ao Hospital Naval de Ferrol.
O home estaba a pescar con outras dúas persoas. O avisou chegou ao redor de únaa e media e desde o 112 Galicia mobilizouse aos Bombeiros de Ferrol e Narón, ademais do Corpo Nacional de Policía, Policía Local e Protección Civil de Valdoviño. Ao tratarse dun litoral abrupto, na contorna da illa Pena Lopesa, non foi posible a intervención por terra e optouse pola evacuación aérea.
El sector emplaza a la Comisión Europea a no plegarse a «intereses poco transparentes de organizaciones sin legitimidad democrática»
Ao considerar que o manifesto aprobado polo Consello Galego de Pesca en defensa da pesca, o marisqueo, a acuicultura e a cadea mar-industria da Unión Europea «engloba o sentir de todo o sector», a Federación Galega de Confrarías de Pescadores acaba de iniciar unha campaña de recollida de firmas. Desde a entidade que preside José Antonio Pérez Sieira animan a adherirse a quen comparta con pescadores, mariscadores, acuicultores, comercializadores e transformadores que, sen eles, está en xogo a existencia das poboacións mariñeiras, a subministración de alimentos «saudables e con reducida pegada de carbono», así como o emprego e a riqueza que xeran todas as empresas do sector.
As catro federacións de confrarías galegas, a nacional «e as principais organizacións do sector» en Galicia subscriben o pronunciamento público para o que agora solicitan respaldo na plataforma Change.org.
A pesca, «arrinconada»
Apelan á Comisión Europea pola súa «anunciada intención de non propoñer ningunha mellora» na Política Pesqueira Común da UE. Nese documento expresan a súa «crecente preocupación» ao ver que a pesca «está a ser progresivamente arrinconada en beneficio doutros obxectivos como o desenvolvemento enerxético e, en particular, polos relacionados coa conservación do medio ambiente».
Compartindo a importancia de conservar os hábitats para protexer a biodiversidade e o obxectivo de xestionar os recursos dun modo sostible, rexeitan que se lles «sinale como parte do problema» cando eles ven como «parte da solución ao cambio climático».
Por exemplo, cando a guerra de Rusia en Ucraína evidenciou a importancia da «soberanía e a seguridade alimentaria», remítense á evidencia científica segundo a cal a pegada de carbono dos alimentos mariños é «máis reducida que a da maioría e o seu impacto sobre a biodiversidade é tamén xeralmente menor».
Por iso é polo que chamen á Comisión para afrontar a «vital discusión sobre os límites entre a política pesqueira e a ambiental», máis nuns tempos nos que a segunda «vai aos poucos impoñéndose» sobre a primeira. Ambas «deben ir da man», sosteñen todos os que lle «esixen que continúe defendendo ao conxunto do seu sector pesqueiro».
«Obrigación inescusable»
Lembrándolle a súa «obrigación inescusable» de traballar para asegurar a «subministración sostible, suficiente e competitivo de produtos mariños», emprázana a non encartarse a «intereses pouco transparentes» de quen expón outros obxectivos desde organizacións «interesadas sen lexitimidade democrática e cunha base societaria inconcreta».
Alegan que pagan por unha prestación á que realmente nunca poden acollerse
A Federación Galega de Confrarías, a pedimento dos depósitos do fondo da ría de Pontevedra —Lourizán, San Telmo e Raxó— e de Bueu quere reunirse coa directora xeral de Instituto Social da Mariña (ISM) para abordar un sistema de compensacións proporcional ás xornadas laborais que perden de faenar. Aspiran a que se lles recoñeza un dereito do que si dispón o marisqueo a pé.
O presidente da Federación Provincial de Confrarías de Pontevedra, José Manuel Rosas, explicou: «Nós estamos a pagar unha cota de cesamento de actividade mensualmente, todos vos autónomos, pero non podemos acceder ao porque se, por algún motivo calquera, a peixería ten unha situación complicada, non podemos acceder porque temos outras alternativas ou permisos de explotación, iso é ou que argumenta ou ISM». É dicir, pagan por unha cota obrigatoria, pero nas condicións actuais de concesión nunca van poder beneficiarse dela.
El marisqueo a pie sí, al disponer solo de un arte, mientras que las embarcaciones cuentan con algunas más, aunque apenas las usen durante el año. Para Rosas y las otras cofradías, la actitud del ISM es «unha inxustiza porque estás pagando por un concepto ao que nunca poderás acceder». La propuesta es que se modifique la norma. «Eu coido que hai que baremar a dependencia que ten cada embarcación dunha arte determinada», resaltó Rosas, lo que permitiría ajustar al sistema compensatorio a la realidad.
O sargo picudo capturado na Mariña polo Costa dá África pesaba 1,5 quilos
Somos Mar
REDACCIÓN / LA VOZ
O peixe pesaba quilo e medio e caeu nos aparellos do Costa de África
Tan poucas veces chega ás lonxas galegas e do resto do noroeste español un exemplar fresco de sargo picudo que na de Burela optaron por identificalo como sargo común (Diplodus sargus). Por suposto, sabían que non o era e, máis tarde, confirmoullo un biólogo especializado en especies mariñas raras a quen o comprou, o propietario de Peixes Grallal (Viveiro). Si era un sargo, pero en realidade o bautizado polos científicos como Diplodus puntazzo, común no mar Mediterráneo e de Xibraltar cara ao sur, no norte de África, ata serra Leoa, incluíndo o arquipélago de Cabo Verde.
Supoñen quen o estudou que acabou tan ao norte polo quecemento global, que eleva a temperatura do mar. Polo seu tamaño e porque pesaba quilo e medio, deducen que ese peixe azul, que vive en augas costeiras, debía levar tempo na Mariña lucense. Aí capturouno este luns o pesqueiro de artes menores Costa de África, con base en Celeiro (Viveiro), e descargouno e puxo á venda en Burela. Peixes Grallal adquiriuno e doouno para a investigación.
A meteoroloxía limitou as xornadas de faena dos profesionais de Cariño e os de Cedeira e Meirás alertan da escaseza de recurso nas pedras da zona
Agosto é ou mes máis importante do ano para ou marisco porque hai moitísima demanda», recalca Roberto Orjales, presidente da Agrupación de Percebeiros de Meirás (Valdoviño). Pero este agosto non está a resultar favorable para …
O marisqueo ilegal multiplícase nun verán no que a impunidade dos grupos organizados evidencia a falta de medios para combatelo
Con total impunidade. Así actuaron os furtivos que os gardas da confraría de Muros atopáronse na praia de Esteiro. 300 quilos de berberecho fóronlles incautados de madrugada, pero nin así se…
Pesca publica la lista y explica los motivos de exclusión de cada uno de los barcos
Pesca publica a lista e explica os motivos de exclusión de cada un dos barcos
Por non estar ao día con Facenda ou coa Seguridade Social, porque o pesqueiro estaba de baixa, porque quen se di dono non figura como tal no censo ou porque o dono está inhabilitado para recibir subvencións.
Son as razóns polas que o Ministerio de Pesca deixou a ao redor de setecentos pesqueiros españois sen as subvencións directas repartidas para compensar o incremento de custos de luz e carburante atribuído á guerra en Ucraína.
A frota de baixura do Norte, cos pescadores vascos á cabeza, garante que haberá bonito no mes de setembro, tras esgotar a mediados de agosto só algo máis da metade da cota dispoñible para a actual campaña dunha das principais especies. Descargáronse xa uns 8,5 millóns de quilos de bonito, en portos do Norte. En total levan esgotados un 60 por cento da cota co que aínda queda unha marxe suficiente para seguir coa costeira, algo considerado positivo polos arrantzales, que poderán seguir capturando e que, de momento, están a vender a prezos máis competitivos debido a esta oferta máis graduada, aínda que co condicionante de ter que afrontar novas viaxes con altos prezos do gasóleo para culminar a tempada o mes próximo.
O feito de que a especie se atope este ano «en augas máis afastadas» e en menor cantidade que outras tempadas explica este alongamento da campaña. Nos últimos anos, a costeira desta especie tiña un peche prematuro que condicionaba a conta de explotación das empresas pesqueiras, pero este ano non vai ser así a teor das capturas que aínda están no ecuador.
O pasado ano, o 16 de agosto a Secretaria de Pesca comunicou que, como consecuencia da previsión de esgotamento da cota española, quedaba pechada a pesqueira. Por iso, o mantemento este ano da campaña ata setembro por vez primeira en cinco anos é considerado como unha vitoria polos arrantzales. A do 2020 finalizou o día 19 de agosto; a campaña do 2019, o 27 de agosto; e a do 2018, o 23. En 2017 pechouse o 13 de outubro e en 2016, o 5 dese mes, a época ata ese momento habitual. O peche da campaña tan prematuro dos últimos anos supoñía un imponderable para os arrantzales que debían centrar as faenas exclusivamente noutras especies como a sardiña e o xurelo, ao esgotarse as cotas permitidas.
O total admisible de capturas de bonito a nivel mundial é de 37.801 toneladas. A cota para o conxunto da frota estatal é duns 18.000, moi baixa para os preto 350 barcos que se dedican á especie. O prezo medio deste ano, ata xullo, roldaba o 4,25€/quilo, uns datos que foron valorados de maneira positiva e que anunciaron unha boa campaña.
Mala mar
O presidente da Federación de Confrarías de Gipuzkoa, Eugenio Elduaien, explica a este xornal que entre as causas do alongamento da costeira de bonito está o feito de que «o peixe está máis lonxe e tamén comprobamos que o recurso non abunda como outros anos». A iso súmaselle que na última semana contouse con malos tempos na mar que imposibilitaron partir aos caladoiros de pesca. Os arrantzales xulgan que dispoñen de cota ata finais de setembro co que deberán sumar un maior custo de gasoil #ante o alongamento das faenas. Ademais, o prezo medio da especie este ano está a ser máis alto sobre os 4,10 euros quilo na lonxa fronte aos 3, 75 euros do pasado ano. «Co maior custo que imos ter que asumir co gasoil e o feito que estea máis lonxe e a costeira dure máis, veremos como terminamos a tempada que posiblemente se alongará ata finais de setembro. Poder vender a bos prezos dependerá tamén do tamaño da pesca ao final da campaña», engade Elduaien.
Desde Kofradia, Organización de produtores de pesca de baixura de Gipuzkoa, engaden que a campaña deste ano «achégase máis á normalidade da pesqueira do bonito que as dúas últimas campañas (que se pecharon a mediados de agosto) que foron realmente intensas e excesivamente curtas». «Aínda que a repartición da cota do bonito axudaría moito ao sector nunha mellor xestión da campaña, a entrada máis pausada do bonito está a permitir obter uns prezos medios superiores que nas últimas campañas», sinalan estas fontes. Tamén resaltan que a cota para este 2022 é «histórica», xa que «nunca houbo unha cota tan elevada, que ademais conta co selo MSC de sustentabilidade, o que demostra que a saúde do stock do bonito do norte é boa».
Liño Sexto, subdirector de Gardacostas, Rosa Quintana, conselleira de Mar, e Marta Fernández Tapias, delegada da Xunta en Vigo, onte, a bordo da patrulleira Punta dá Guía, despois de que Quintana facilitase datos sobre a loita contra o furtivismo C.
SOMOS MAR
REDACCIÓN / LA VOZ
Arousa e Ferrol suman a metade das 1.438 infraccións descubertas por Gardacostas, que detecta menos en Galicia tras incrementar os controis
De ser sancionado como infracción administrativa, con multas incobrables porque os autores declarábanse insolventes, o furtivismo pasou a ser delito penal sete anos atrás. Con esa tipificación, cada certo tempo transcenden sentenzas de condenas económicas, de inhabilitacións para faenar e algunhas de prisión. En solitario e, cada vez máis, en grupos organizados, esa sangría para o marisqueo e a pesca parece non ter fin. Cooperando con mariscadores e pescadores legais, Policía Autonómica, Garda Civil, Armada, vixiantes das confrarías e Gardacostas de Galicia tentan protexer os recursos por terra, aire e mar, incluso mergullándose. Case nada parece disuadir a furtivos dispostos a todo, ata a ameazar ou agredir a quen os sorprende, pero nesa guerra sen cuartel parece que os defensores da legalidade anotáronse outro tanto.
Polo menos así o apuntan desde a Consellería do Mar, destacando a «tendencia de máis inspeccións e menos infraccións». Rosa Quintana, titular de Mar, subliña que loitar contra o furtivismo contribúe a procurar «que só cheguen á cidadanía vos produtos procedentes dás canles legais» e, por tanto, con garantías sanitarias para os consumidores. Ao mesmo tempo axuda a «evitar ou dano que provoca a actividade irregular aos profesionais do sector», aspecto tamén relevante pola «importancia dá pesca e do marisqueo en Galicia».
Comparando datos do primeiro semestre deste ano co mesmo período do anterior, apunta que os controis de Gardacostas subiron un 2 %, ata 5.504. Detectaron 1.438 presuntas infraccións, un 46 % menos, o mesmo porcentaxe no que diminuíron os produtos incautados, ata 11.012 quilos. Como proba «dá efectividade do labor para evitar a reincidencia», pon o incremento do 35 % en aparellos e útiles comisados, 12.628.
A conselleira expuxo esas estatísticas antes de embarcar este venres na patrulleira de Gardacostas Punta dá Guía, con base en Vigo. Acompañada por Liño Sexto, subdirector de Gardacostas, e por Marta Fernández-Tapias, delegada da Xunta en Vigo, Quintana destacou o labor dese servizo autonómico e tamén que o sector estea «cada vez máis comprometido». O «bo resultado» atribúeo á estratexia de adaptar os controis ás zonas, especies e épocas.
Os detalles por zonas
Por zonas, Corrubedo e o norte da ría de Arousa encabezan as infraccións detectadas, con 292 en 561 inspeccións e 1.247 quilos de produtos do mar comisados. Na ría de Ferrol e pártea norte da de Ares-Betanzos Gardacostas descubriu 270 ilegalidades en 673 controis, incautándose 555 quilos. O sur da ría de Arousa pechou o primeiro semestre con 205 irregularidades localizadas en 710 inspeccións nas que se aprehendieron 1.282 quilos de produtos do mar. A ría de Vigo e o litoral da Guarda foron o escenario de 1.062 controis nos que se detectaron 170 infraccións e comisáronse 1.871 quilos.
Na Lanzada e nas rías de Pontevedra e Aldán, Gardacostas descubriu 133 ilegalidades en 530 inspeccións que se saldaron con 1.059 quilos de produtos do mar incautados. Toda a ría da Coruña e o sur da de Ares-Betanzos, ata Malpica, sumaron 112 infraccións, en 576 controis nos que se comisaron 971 quilos.
De Fisterra a Porto do Son fixéronse en seis meses 435 inspeccións, detectando 105 irregularidades e aprehendiendo 937 quilos. Oitenta infraccións localizáronse nos 265 controis realizados de Malpica a Fisterra, incautándose 602 quilos. E nas 444 inspeccións na Mariña descubríronse 30 ilegalidades e comisáronse 2.470 quilos de produtos do mar.
Confraría Pescadores Cedeira 
Debe estar conectado para enviar un comentario.