As anemones que se capturan en Espasante e O Barqueiro véndense na lonxa de Ferrol

A. F. C.

FERROL / LA VOZ

Selección e limpeza de anémones, onte na lonxa ferrolana JOSE PARDO

Un barco ferrolán con base no porto de Mañón extráeas

A Anemonia viridis, ou pixa de mar, que se extrae entre a praia de Morouzos (Ortigueira) ata a punta do Castro de Vilela (na ría do Barqueiro, en Mañón), comercialízase a través da lonxa de Ferrol. É a ortiguilla de Andalucía, onde se degusta ben crujiente en deliciosas tapas, en especial nos bares costeiros da provincia de Cádiz. Trátase dun marisco, como indican desde a Consellería do Mar, que aprobou hai uns meses o plan de xestión conxunta para a conservación e explotación deste recurso para as confrarías de Espasante (Ortigueira) e O Barqueiro, na modalidade de mergullo, para este ano e o que vén.

As subzonas autorizadas son o Porto de Espasante e San Antonio (entre Ladrido e Picón); e As Atravesadas, Campo Torto, A Estaca, Bares e Castro de Vilela (en Estaca de Bares). Mar permite un máximo de dúas embarcacións, unha por depósito, con tres tripulantes cada unha. O ferrolán Juan Costoya, con máis de 25 anos de traxectoria no mar, é o patrón dunha das lanchas, a que ten base no Barqueiro. «En Ferrol está todo bastante explotado e decidín comprar aí para ir ao percebe, ao ourizo, e agora tamén á anemone, e vou solicitar para o longueirón e a navalla», detalla. O venres foi o primeiro día de mergullo para extraer anemones: «Collelas non é difícil, pero tes que ir con coidado de que non che toquen zonas como a cara, afecta moito, con máis proído que unha medusa. A min dáme moita reacción».

O luns repetiron na área de Espasante, e alí deixaron atracado o barco. Na rula ferrolá limparon e seleccionaron as capturas. O patrón maior, Gustavo Chacartegui, buscou comprador. «Contactaron comigo e atopeilles unha empresa interesada, pareceulles ben o prezo e chegaron a un acordo para a anemone, que lles pagan a 18 euros (o quilo) de luns a xoves, para fresco, e a 12 os venres, porque hai que procesala (prefreírla e conxelala), e o ourizo».

Cada profesional pode capturar ata 15 quilos de Anemonia viridis ao día (individuos de máis de 15 gramos), e o período de extracción vai de xullo a decembro e de xaneiro a febreiro. «Hai que ir sumando, non explotar só o percebe», apunta Costoya.

Link: https://www.lavozdegalicia.es/noticia/ferrol/ferrol/2023/10/10/anemonas-capturan-espasante-barqueiro-venden-lonja-ferrol/0003_202310F10C5991.htm?utm_source=facebook.com&fbclid=IwAR1rTQZMNiTgV4AEc-kOhwk-EevVfG6ZihKVVoIEK9ZITiwohhWkAnTHOyU

A Xustiza británica veta a España a cobranza da indemnización do seguro do Prestige

By europaazul

Un tribunal británico ha ditaminado este venres que España non pode executar a sentenza que obrigaba á aseguradora do naufragado petroleiro «Prestige» a pagar ata 855 millóns de euros pola catástrofe ambiental desatada polo seu afundimento en 2002.

O xuíz Christopher Butcher, da corte comercial do Tribunal Superior, estimou o recurso da aseguradora London Steam-Ship Owners’ Mutual Insurance Association Limited contra a execución dunha sentenza da Audiencia Provincial da Coruña, que achou á aseguradora responsable de indemnizar ao Estado pola vertedura tóxica nas costas de Galicia en novembro de 2002.

No seu fallo, o maxistrado ve «irreconciliable» esa sentenza co laudo dunha arbitraxe no Reino Unido que eximía á compañía de pagar a España.

Ao seu parecer, recoñecer aquela decisión da corte galega sería contrario ao principio de res judicata («cousa xulgada»)que rexe en Inglaterra

Link: https://europa-azul.es/la-justicia-britanica-veta-a-espana-el-cobro-de-la-indemnizacion-del-seguro-del-prestige/?utm_source=rss&utm_medium=rss&utm_campaign=la-justicia-britanica-veta-a-espana-el-cobro-de-la-indemnizacion-del-seguro-del-prestige&utm_source=Noticias+de+Europa+Azul&utm_campaign=e10dc5b1b9-RSS_EMAIL_CAMPAIGN&utm_medium=email&utm_term=0_4cf32a05f3-e10dc5b1b9-117457085

Empresas do mar admiten dificultades financeiras, pero descartan quebras

a. Pascual / e. abuín VIGO / LA VOZ

a. Pascual / e. abuín VIGO / LA VOZ

Inflación, caída do consumo e prezo do diñeiro tensionan a tesourería

A cadea mar-industria non está nestes momentos todo o engraxada que lle gustaría estar. Non é ningún secreto que hai empresas pesqueiras, transformadoras, frigoríficos ou factorías conserveiras con tensións de tesourería importantes que xeraron problemas de liquidez e nalgún caso para deixar algún pago pendente. Na mente está Fandicosta, que confesou ao seu persoal que atravesaba momentos delicados e que aínda analiza escenarios para salvar os mobles. Ou Nova Pescanova, que tramita un ERE para parte do persoal para poder sortear o mal momento. A propia Atunlo admite que tiveron algunha dificultade financeira debido a unha falta de pagamento… «Pero non estamos na situación tan dramática que se escoita no ruxerruxe do sector», apuntan fontes do equipo comercial da compañía especializada en atún desde a súa caseta na feira Conxemar.

«É un momento difícil», sinala Eloy García, presidente da Asociación Española de Almacenistas, Importadores, Exportadores e Transformadores de Produtos da Pesca e Acuicultura, organizadora da feira que onte se pechou en Vigo. Un instante no que a inflación e os efectos que estes prezos altos han tido sobre o consumo de peixe e o prezo das materias primas conxurouse co encarecemento do prezo do diñeiro para introducir paus na engrenaxe financeira das empresas e as súas operacións de trading.

«Se a subida de tipos sorpréndeche nun momento no que pediches diñeiro para financiar unha operación, e as vendas coas que pretendías amortizar esa débeda caen e o produto queda en stock xa tes un problema de tesourería», ilustra García. Pero é «un problema financeiro, non é un problema económico», argumenta o presidente de Conxemar.

Máis información …

Link: https://www.lavozdegalicia.es/noticia/somosmar/2023/10/06/empresas-mar-admiten-dificultades-financieras-descartan-quiebras/0003_202310G6P28991.htm

Mar permite aos profesionais saír a por nécora dúas horas antes no outono e inverno

omos Mar REDACCIÓN / LA VOZ

Os naseiros solicitárono porque mellora a súa seguridade ao permitirlles faenar con máis luz

A Consellería do Mar aprobou unha resolución que modifica o plan experimental de xestión da nécora e o camarón deseñado para o período 2023-2025 co fin de permitir que a partir de agora a frota que captura con nasa estas especies poida saír dúas horas antes de porto nos meses de outono e inverno.

É unha decisión que vén atender a reclamación do sector, que solicitaba poder saír antes neses meses nos que anoitece máis temperán. Desta maneira, os profesionais que opten por faenar en horario nocturno —incompatible co diúrno— poderán partir desde setembro ata o inicio da veda —que empeza o 5 de xaneiro do 2024— catro horas antes de que se poña o sol, en lugar das dúas que recollía o plan agora modificado.

É unha medida que, segundo explica o presidente da Federación Galega de Confrarías, José Antonio Pérez, redunda especialmente na seguridade e a comodidade dos profesionais que van á nécora e ao camarón. «En verán non hai tanto problema, que vos días son longos, pero a partir de setembro, que anoitece antes, non vese se se larga nas pedras, nin as boias do palangre, se están uns enriba dous outros», argumenta. Pérez incide en que o cambio de horario non inflúe no esforzo pesqueiro, pois non se altera o número de nasas autorizado nin tampouco as modalidades de pesca.

Camarón

Y como cuando empiece la veda de la nécora (7 de enero) se podrá seguir pescando camarón, también se modifica el horario para calar las nasas, pero solo se adelantará una hora. Así, hasta marzo se podrán largar desde tres horas antes del ocaso del domingo hasta tres horas después del orto del viernes, y entre marzo y el 29 de junio quedará el horario convencional: desde dos horas antes del ocaso del domingo hasta dos horas después del viernes.

Link: https://www.lavozdegalicia.es/noticia/somosmar/2023/10/06/mar-permite-profesionales-salir-necora-dos-horas-otono-invierno/0003_202310G6P29993.htm

Pesca ampliaralle atribucións a mecánicos navais porque escasean e para que non perdan o traballo.

S. S. REDACCIÓN / LA VOZ

As axudas de «minimis» á pesca soben a 40.000 euros e as de industrias do mar, a 200.000

Somos Mar

REDACCIÓN / LA VOZ

Pesca eleva as da produción primaria, incluída a acuicultura, e as da transformación iguálaas a outros sectores

Son axudas de minimis aquelas que poden conceder os Gobernos dos Vinte e sete ás empresas sen necesidade de comunicalo á Comisión Europea, ao considerarse que «non teñen ningún impacto na competencia e o comercio». Ata o de agora, o tope para a produción primaria da pesca e a acuicultura, así como para as firmas de transformación e comercialización deses produtos, era de 30.000 euros nun prazo de tres anos. A Comisión acaba de modificar esa norma, elevando a 40.000 euros a contía para a pesca e a acuicultura e a 200.000 as das industrias do mar, equiparándoas así ás xerais.

A modificación normativa ha estado precedida dun proceso de «reflexión» que incluíu consultas públicas, cos Estados e coas partes interesadas. As da produción primaria da pesca e a acuicultura foron actualizadas «baseándose en datos máis recentes» sobre eses sectores. En principio, manteranse ata final do 2029, explican desde a Comisión nun comunicado de prensa. Publicaranse este xoves e entrarán en vigor o 25 de outubro.

As das industrias de transformación e comercialización incorpóranse ao réxime xeral de minimis polas súas similitudes coas doutros sectores. Non se considerarán procesamento ou distribución a preparación do peixe a bordo dos barcos para a primeira venda, «incluídos o corte, o fileteado ou a conxelación», nin tampouco a súa primeira venda a transformadores ou procesadores».

Nos dous casos, os Estados «deberían estar obrigados a utilizar un rexistro central» dos minimis concedidos, para comprobar que non se superan os límites.

Link: https://www.lavozdegalicia.es/noticia/somosmar/acuicultura/2023/10/05/ayudas-minimis-pesca-suben-40000-euros-industrias-mar-200000/0003_202310G5P31993.htm

Concentración na Confraria de Pescadores de Cedeira

O mar xa non é «femia»

Moncho Ares BARLOVENTO

Un ten que tirar de nostalxia de cando en vez para tratar de xustificar o presente ou de entendelo. Datas nas que, fai vinte anos, estariamos a falar da festa do marisqueo, esa sensación de alegría que producía a abundancia e a calidade de berberechos, ameixas, vieiras e demais moluscos, hoxe tornáronse en tristeza, incerteza e preocupación porque se anuncia a que probablemente sexa a tempada extractiva de bivalvos peor da historia, xa que non hai ningún síntoma positivo nos bancos naturais. Sexa por haches ou por bes, a realidade é que a ría de Noia non ten bivalvo para garantir un salario aos seus 1.500 produtores e os bancos libres de Arousa están tísicos.

Naqueles tempos de abundancia, os profesionais dicían que o mar «é femia» para xustificar que todo o que chegaba á rede «é peixe» e, por tanto, podíase extraer sen medida. Co tempo, chegaron as cotas que buscaban unha explotación racional dos recursos e a profesionalización dos sectores. Apostouse polo coidado dos bancos naturais. Tomáronse moitas medidas. E resulta que agora nos atopamos cunha crise produtiva sen parangón, coma se ao mar estivese a darlle por cambiar de sexo deixando de dar vida.

E no que parece ser un capricho da natureza, todos temos algo de responsabilidade, se non toda, porque é unha realidade constatable que a auga do mar segue estando a temperaturas excesivamente altas que só se poden atribuír ao cambio climático forzado pola nosa forma de vida.

Link: https://www.lavozdegalicia.es/noticia/barbanza/2023/10/02/mar-femia/0003_202310B2C8991.htm

Lea en Galicia co apelido da pota

S. Serantes REDACCIÓN / LA VOZ

Xa non é tanto maná, pero os pescadores e algunha lonxa seguen anotándoa como voadora, aínda que no rexistro oficial de Mar aparece como común

A esquerda, potas capturas este ano, cando saltou a polémica porque eran demasiado pequenas; á dereita, potas notablemente máis grandes pescadas o ano pasado

Dentro da mesma comunidade autónoma ou do mesmo país, moitos peixes e mariscos coñécense con nomes diferentes. De aí a denominación científica, acreditación formal e legal, con nome e apelido, que adoita acompañar á popular nas etiquetas que deben expoñer os puntos de venda. Tras o maná do ano pasado coa pota voadora (Illex illecebrosus) en Galicia, arrastreiros de litoral lanzáronse a finais de agosto a por ese cefalópodo. De momento abunda menos, pero os pescadores aseguran que non tan pouco como reflicten as estatísticas oficiais da Consellería do Mar. E nesas cifras chama a atención que se multiplicasen por case oitenta as de pota común (Illex coindetii).

Toda unha lea porque os pescadores confirman que seguen anotándoa como ata o de agora, co apelido voadora, porque non perciben diferenzas e oficialmente ninguén lles dixo que han de cambialo. Con eles coinciden vendedores dalgunha lonxa, aínda que noutras xa a rexistran como pota común.

«Non houbo ningún cambio», aseguran desde Mar, xestora da plataforma PescadeGalicia, rexistro oficial da comercialización dos productos do mar.

O transvasamento nas vendas

Non é o que indican as súas propias estatísticas. Entre o 20 de agosto e o 2 de outubro do ano pasado, contabilizou case 816.000 quilos de pota voadora, case sete veces máis que os 125.000 deste 2023. Durante ese período constan 1,02 millóns de quilos de pota común, 77 veces máis que os 13.000 do ano 2022.

Que non se anota como antes evidénciao o repaso dos últimos 43 días polas lonxas galegas onde se poxa máis pota. Por exemplo, pola da Coruña pasaron 139 quilos de pota voadora, unha minucia comparados cos case 376.000 do 2022. Eses números invístense coa pota común, que este ano rolda os 384.000 quilos, por 109 no 2022. Ribeira anotou este ano 15.000 quilos de voadora, catorce veces menos que o pasado. Se entón non vendeu ningunha común, este ano suma 350.000 quilos. Vigo rexistrou case 73.000 quilos de voadora o ano pasado e 266 en leste, pero os 29 da común no 2022 elévanse agora a preto de 223.000.

Probas en laboratorio

A finais do ano pasado, en pleno maná, cando en corenta días descargáronse máis de oito millóns de quilos, boa parte do que entón era pota voadora destinábase a conxelado. Tratando de aclarar que compraba realmente, unha comercializadora solicitou un informe a un reputado laboratorio galego e ao Centro Superior de Investigacións Científicas (CSIC). «Non se podía diferenciar» de modo concluínte, contestáronlle desde o CSIC, segundo fontes coñecedoras do caso. E subliñan que identificala co nome e apelidos científicos correctos resulta determinante, non só para o mercado interno, senón tamén para a exportación.

Armadores de arrastreiros apuntan que en lonxas como a da Coruña ou Ribeira comentáronlles que recibiran indicacións oficiais para modificarlle o apelido á pota. Con todo, as diferenzas entre a común e voadora son tan sutís que case ninguén as percibe. E a súa calidade e o seu prezo son similares.

Link: https://www.lavozdegalicia.es/noticia/somosmar/pesca-marisqueo/2023/10/03/lio-galicia-apellido-pota/0003_202310G3P30991.htm

Cursos a Distancia e Presenciais