Bruxelas se empecina en aprobar 87 áreas restrinxidas á pesca de fondo a pesar dos erros detectados e de non dispoñer de informes de impacto socioeconómico
Lexislar mal a propósito de que se causa prexuízos a terceiros ten un nome: prevaricación». E outra cousa, non, pero saber que pode provocar danos irreparables a un colectivo, a Comisión Europea (CE) «teno que saber». Máis que nada porque así llo advertiu o sector pesqueiro de catro países e as autoridades e científicos de varios dos Estados membros afectados por esas 87 vedas -nun principio eran 94- á pesca de fondo que pretende impoñer para protexer hábitats vulnerables. Iván López, presidente da Alianza Europea de Pesca de Fondo (EBFA), saíu onte máis que decepcionado da reunión que a Dirección Xeral de Asuntos Marítimos (DG Mare) convocou para —supoñíase— escoitar argumentos e recoller datos técnicos que puidesen facer reformular as áreas protexidas, pero que resultou ser unha consulta para a seguinte normativa. Porque a Comisión deu sobradas evidencias de que vai executar as vedas en canto acabe a consulta ao Reino Unido, a principios de setembro, aínda que en novembro o ICES (Consello Internacional para a Exploración do Mar) publicará un novo informe co que se corrixirán os posibles erros nas zonas restrinxidas.
É dicir, que «vai publicar unha lei para dous meses», sendo consciente, ademais, de que non dispón de informes de impacto socioeconómico sobre artes de fondo fixas, non móbiles. Carece deses datos porque o propio ICES admite que non hai metodoloxía para coñecer como impacta o palangre e que levará anos tela. Aínda así, «sabendo todo iso», sen escoitar ao sector e ignorando a «‘non opinión’ do Consello», Bruxelas pretende seguir adiante restrinxindo o acceso das artes de fondo a 87 áreas. Iso non deixa moito máis marxe que «recorrer á Xustiza europea para protexerse», di López.
Esa é a saída que tamén apunta Javier Garat, secretario xeral de Cepesca e presidente da patronal comunitaria, Europêche. Saíu da reunión tan decepcionado como López, tras comprobar a intransixencia da CE, absolutamente decidida a adoptar o regulamento de execución co único aplauso dos ecoloxistas.
A mellor información científica
Garat insistiu na necesidade de revisar e corrixir o regulamento antes de publicalo e facelo de forma consensuada e pediu que se deixasen fose desa decisión as artes de fondo fixas como o palangre por falta de datos de impacto. A pesar diso, e de que lembrou a obrigación de utilizar a mellor información científica dispoñible —que é a dos científicos españois do IEO, moito máis detallada— para evitar restrinxir zonas de máis, a Comisión segue teimuda en executar as vedas. «Non nos imos a quedar de brazos cruzados», sentenciou Garat. Primeiro pedirán un encontro co comisario de Pesca, Virginijus Sinkevicius; contactarán tamén cos deputados do Parlamento Europeo; seguirán apelando ao Consello e, se aínda así se impoñen as vedas, irán aos tribunais. A final de contas, di Garat, Bruxelas se extralimita, pois se aferra a que se trata de executar o regulamento de especies de fondo e dita normas para áreas de 100 metros de profundidade. Aí xa teñen que dicir o Parlamento e o Consello, porque xa non son augas profundas.
Sergio López, xerente da Organización de Produtores de Burela (OPP 7), tamén puxo en dúbida a calidade dos datos utilizados. Á parte de que a proposta se ha elaborado sobre cuadrículas de 25 quilómetros cadrados -demasiado amplas cando se trata de impoñer unha prohibición así- non houbo un cálculo do impacto socioeconómico e moito menos un proceso de consulta e de diálogo. Polo menos non o debate que requiren portos como o de Burela e o de Celeiro, onde se descarga o 70% da pescada no norte e nos que se descoñece o dano que esas vedas poidan causar ao sector e a súa cadea.
Confraría Pescadores Cedeira 
Debe estar conectado para enviar un comentario.