M.MORALEJO
e. a.
REDACCIÓN / LA VOZ
É un dos escollos para aprobar o regulamento de Control Pesqueiro
España teno claro: é preciso levar un control da pesca recreativa da mesma forma que o deben facer os profesionais. Tanto é así, que mesmo redactou un borrador de real decreto que inclúe normas en canto ao rexistro e notificación desas capturas. Proxecto de normativa, por certo, que puxo de uñas ao millón e pico de afeccionados que dispoñen dunha licenza de pesca recreativa en España. Pero non todos os países da UE comparten a opinión do Goberno español e discrepan con incluír aos afeccionados no regulamento de Control Pesqueiro, resistíndose a que desde Bruxelas se entrometan nunhas competencias que son exclusivas dos Estados membros. E esas diferenzas son un dos escollos que impiden o desbloqueo dunha normativa que leva ano e medio en trílogos.
O director xeral de Ordenación Pesqueira, Ignacio Gandarias, reafirmou a semana pasada en Sada a postura de España, favorable a que se contabilicen as capturas dos pescadores recreativos, «sobre todo daquelas especies que están sometidas a un réxime de TAC (total admisible de capturas) e cotas». Tamén debería ser obrigatorio no caso daquelas variedades cubertas por plans plurianuais, dado que, segundo Gandarias, a actividade deses afeccionados «ten un impacto significativo na mortalidade por pesca» e a obrigación de notificar esas capturas «debería ser para todos», profesionais e recreativos.
MARXE DE TOLERANCIA
A «liña vermella» da Comisión Europea. Por marxe de tolerancia enténdese a porcentaxe de diferenza que pode existir entre o declarado polo patrón no diario de pesca e a cantidade que se desembarca en porto. Actualmente ese erro que se perdoa é do 10 % por especie. Gandarias dixo que na negociación conseguiuse vencer a inflexibilidade da Comisión Europea —que puxo aí una das súas liñas vermellas— e mellorouse algo. Ese avance, apuntou, supón que en cantidades inferiores a 50 quilos de peixe (clasificado ou sen clasificar) non se fixará marxe de tolerancia. Por encima dese volume, entre 50 e 100 quilos, será do 20 %. Para os pequenos pelágicos e para os túnidos tropicais, con todo, esa porcentaxe estréitase. Así, para desembárquelos de máis de 10 toneladas desas especies permitirase que ata un 2 % do desembarcado non estea apuntado no diario electrónico. Con todo, leste é outro dos aspectos que seguen lastrando a aprobación definitiva do regulamento de Control Pesqueiro. O director xeral de Ordenación explicou que, de recollerse estas porcentaxes de marxe, a frota do caladoiro nacional non tería problemas, pero a de augas internacionais si o terá máis complicado do que o ten na actualidade.
RASTREXABILIDADE
Tamén as latas de atún?. Outro cabalo de batalla afecta á obrigación de dar conta da rastrexabilidade do produto. Non hai problema no que respecta ao produto en fresco ou conxelado. É en canto éntrase no terreo da transformación cando rompe o consenso. Hai quen considera que ter que informar da orixe e procedencia de todos os ingredientes dun produto complicará en exceso a actividade.
REXIONALIZACIÓN
Medidas rexionais. A oportunidade de introducir medidas de control a nivel rexional por países que comparten espazo é outra das discusións que terían que pecharse no trílogo do 30 de maio.
Confraría Pescadores Cedeira 
Debe estar conectado para enviar un comentario.