S. Serantes REDACCIÓN / LA VOZ
O eurocomisario Virginijus Sinkevicius veta toda a pesca de fondo a pesar dos reparos científicos, políticos e sociais
A Virginijus Sinkevicius (Vilna, Lituania, 1990) parece sorrirlle a sorte tanto como el a activistas de oenegués cando o pasado decembro recolleulles persoalmente firmas da súa cruzada contra o arrastre de fondo e o cómic no que o erixen en salvador dos mares. De Medio Ambiente e Océanos ía ocupar na Comisión Europea ata que a presión do sector conseguiu engadirlle Pesca ao título desa carteira. Accedeu a ela no 2019, cando levaba dous anos como ministro de Economía e Innovación no seu país. Sendo líder adxunto da Unión dos Verdes e Campesiños Lituanos, nas eleccións nacionais do 2016 ese partido pasou de 1 a 54 deputados e dirixiu o Goberno de coalición do país. Con só 2 escanos na Eurocámara, mentres el trae de cabeza á pesca europea polo rumbo verde que devora o azul, os lituanos castigaron ao seu partido con 32 escanos no 2020, pero mantén o seu.
Máis forte —porque en Bruxelas eses votos non contan—, o veto a toda a pesca de fondo é outro exemplo de controvertidas decisións que xustifica como «unha obrigación legal», en liña coa política verde que marca case todo o que fai a Unión Europea. «Sei que require un gran esforzo do noso sector pesqueiro», admite, pero xustifícao porque «é noso deber coa nosa sociedade, coas xeracións futuras e, en particular, con aqueles cuxo sustento depende dos recursos mariños».
«Despotismo ilustrado», repróchanlle dirixentes pesqueiros. A «un capricho» atribúen a súa negativa para suspender un veto a toda a pesca de fondo que carece de argumentos científicos, descoñécese o impacto socioeconómico e o apoio político resúmeo a «non opinión» do Consello Europeo.
Máis información ….
Confraría Pescadores Cedeira 
Debe estar conectado para enviar un comentario.