O Consello de Ministros deu onte luz verde á Lei de Pesca Sostible e Investigación Pesqueira. É a segunda vez en pouco menos dun ano que o texto lexislativo pasa polo conclave ministerial. Nesta ocasión chega cunha nova redacción que incorpora a longa ladaíña de correccións feitas polo Consello de Estado, algunhas achegas do sector e as oenegués durante a exposición pública, e as situacións sobrevindas que houbo nese espazo de doce meses, como o Pacto Verde, a estratexia Da Granxa á Mesa ou o Plan de Recuperación, Transformación e Resiliencia. Mesmo incorpora, a suxerencia do Ministerio de Inclusión, unha modificación do réxime de protección social dos traballadores do mar para adiantar a idade de xubilación ás mariscadoras e percebeiros, e incorporar un coeficiente redutor para varios colectivos de profesionais —maioritariamente con man de obra feminina— que aínda non tiñan recoñecida a penosidad da súa profesión: as rederas, as neskatillas e as empacadoras. A estes súmanse os mergulladores profesionais, que tampouco gozaban desa protección social.
Todos eses colectivos beneficiaranse dun coeficiente redutor do 0,15, o que supón que poderán retirarse case catro anos antes da que sería a xubilación ordinaria.
As mariscadoras do montón e os percebeiros xa tiñan recoñecida a penosidad e aplicábaselles un 0,10 á idade mínima para recibir a pensión, o que lles permitía retirarse con ata dous anos e medio de antelación. A partir da aprobación da lei, que aínda ten por diante a tramitación parlamentaria, aplicaráselles o 0,15, o mesmo coeficiente redutor co que redeiras, neskatillas e empacadoras, que levaban anos demandando retirarse antes, entran na listaxe de colectivos do mar aos que se lles recoñece a penosidad. Desta maneira, quedan asimilados a mariñeiros que traballan a bordo de embarcacións de ata 10 toneladas de rexistro bruto (10 TRB).
Este cambio beneficiará, segundo o Ministerio de Agricultura, a unhas 5.300 persoas. En Galicia, a melloría afectará a uns 4.700 traballadores, de acordo con fontes do Ministerio de Inclusión, Seguridade Social e Migracións.
Lei obsoleta
Que por fin se vexa recoñecida a dureza de profesións ligadas ao mar que non se desenvolven a bordo dunha embarcación puxo o foco no departamento de Escrivá máis que no de Luís Planas, ministro de Agricultura e Pesca que onte, na rolda de prensa posterior ao Consello de Ministros, debullou as novidades dunha lei que vén actualizar a de Pesca Marítima do Estado, arroiada por vinte anos de cambio e evolución no sector pesqueiro.
«¡Cómo vamos a legislar a espaldas del sector! No cabe en cabeza humana»
Naquel 2001 a sustentabilidade era un concepto aínda en cueiros. Agora que o invadiu todo, convértese nun piar fundamental, xunto ao da investigación pesqueira, ambos no apelido da nova lei. Pero é unha sustentabilidade observada en «unha tripla perspectiva: ambiental, social e económica», en busca dun «equilibrio entre a conservación do medio mariño e o desenvolvemento dunha actividade pesqueira que sexa rendible e atractiva para o emprendemento empresarial e a necesaria substitución xeracional».
Para empezar clarifica os requisitos para pescar: dispoñer dun barco rexistrado no rexistro xeral da frota pesqueira, ter unha licenza e estar adscrito a un censo, que ademais ordena por caladoiro nacional, comunitario e internacional. E actualiza os criterios de repartición de posibilidades de pesca para incluír algúns como o menor impacto sobre os recursos ou a contribución á economía local.
Repartición de cotas
Outro dos aspectos nos que profunda é na transmisión de cotas, tanto temporais como definitivas, entre buques e armadores con dous obxectivos: por unha banda favorecer a planificación empresarial e, por outro, optimizar o uso das cotas de pesca e os días de esforzo que se asignen a España. Así, consolida o sistema que xa se aplica polo que cada ano, en setembro e outubro, redistribúense por segmentos de frota e caladoiros as cotas daqueles que non van poder consumilos antes de finalizar o exercicio e mantén, como no primeiro texto, a posibilidade de expropiar os dereitos de pesca daqueles armadores que non os exploten e dedíquense exclusivamente á especulación e a fins mercantís, non pesqueiros.
Crea o Foro Asesor de Pesca, con Administración, sector e oenegués Do mesmo xeito que na primeiro redacción, a lei regula por primeira vez o acceso aos recursos xenéticos no mar, consolida as reservas mariñas e crea unha taxa para o seu uso, e pon baixo a lupa a pesca recreativa, para a que crea un rexistro de embarcacións e regúlase a actividade en augas exteriores. Permanece tamén no texto agora aprobado a adopción do enfoque ecosistémico na xestión pesqueira —que transcende a actividade extractiva para ter en conta elementos como a contaminación mariña, o cambio climático e as especies invasoras— e a necesidade de que os informes científicos incorporen avaliacións socioeconómicas, á parte das puramente biolóxicas. O que si aparece como novo neste segundo intento de Lei de Pesca Sostible é o Foro Asesor de Pesca, no que participarán as autoridades pesqueiras, o sector —Planas citou a Cepesca e á Federación Nacional de Confrarías— e a sociedade civil, representada nas oenegués. Reunirase de forma periódica e será órgano de consulta, elaboración e seguimento da política pesqueira.
Confraría Pescadores Cedeira 
Debe estar conectado para enviar un comentario.