
Espe. Abuin
A última proposta suavizaba do 18 ao 12 % a rebaixa que perseguía Bruxelas
Xa antes de verse as caras en Bruxelas, o ministro español de Agricultura, Luís Planas, advertira por videoconferencia a Jo?e Podgor? ek, o seu homólogo esloveno e presidente de quenda do Consello de Pesca, que non ía aceptar unha nova rebaixa na cota de pescada de augas ibéricas. Van xa dous anos de recorte sobre recorte, aferrándose ao principio de precaución. Quizá non se dispoña de información suficiente, pero os datos históricos desta poboación, que en rexións como Galicia apontoaron no 2020 un negocio de máis de cen millóns de euros, son máis que alentadores.
Con eses datos científicos na man —que adoitan merecer máis crédito á Comisión—, a máis diso os socioeconómicos que puxo sobre a mesa a Consellería do Mar, España dixo non á última proposta da presidencia eslovena, que suavizaba o recorte do 18 % exposto inicialmente para este stock ata deixar a diminución nun 12 %. «Aínda non é suficiente», dixeron fontes ministeriais en relación a unha proposta que ten «avances» e algúns «sinais positivos» no caso do lagostino e o linguado, outras dúas especies prioritarias para España.
Planas e o seu equipo preparábanse para unha noite longa. Coas mesmas horas en vela que cando estaba no club o Reino Unido e eran máis dun centenar as cotas que había que fixar en dous días. Agora son apenas 23 poboacións cuxo total admisible de capturas ( TAC) decídese entre os de casa, pero lograr o equilibrio entre a sustentabilidade ambiental, a social e a económica segue custando tanto como cando os británicos estaban na disputa.
E iso que agora por datos socioeconómicos que non sexa. A conselleira de Pesca encheu a mesa da Comisión de informes coas consecuencias de pasarse coa precaución biolóxica. Para a comunidade galega supoñería unha perda acumulada duns 70 millóns de euros desde o 2019 e poñer en risco máis de 700 empregos, segundo o informe realizado pola Universidade de Santiago, o sector e a propia Xunta. Por iso a última proposta de compromiso da presidencia eslovena tampouco convencía a Rosa Quintana, que se desprazou a Bruxelas para seguir as negociacións. «É un paso adiante, pero aínda non é satisfactorio», dixo a conselleira, que citou tamén as «posibilidades de mellora» que se abriron para «o abadexo, linguado e lagostino, tamén afectadas pola redución de pesca da pescada». Quintana aleccionó a Planas a «seguir negociando e presionando», porque Galicia non aceptaría nada por baixo dun roll- over; isto é, que quede o TAC como está.
Para conseguilo ofrece todo tipo de datos e argumentos, que a delegación galega alí presente fixo chegar ao ministerio e á conselleira andaluza do ramo, Carmen Crespo, que ostenta a representación das comunidades.
Entre eses argumentos está o feito de que a pesca «produce alimentos», proteína mariña animal que Europa necesita, non en balde onte aprobouse o plan de continxencias para asegurarse a subministración de comida no caso de que se repita unha crise como a do covid. Galicia xa gañou algo. Como todo non se pode amarrar, as apostas de Quintana pasaban por amarrar a pescada, o rape e o xurelo. Neste último caso, dun recorte do 16 % pasouse a unha subida do 12 % ao sur de Fisterra. Faltan as outras dúas. E seguen pendentes pescada e rape de Gran Sol, pero aí aínda non se acabou de falar co Reino Unido. Esa, é outra historia.
Link: http://www.lavozdegalicia.es (SomosMar)